در میان ازدحام شدید هواداران رونالدو در فرودگاه و هتل محل استقرار بابت امکان مشاهده کریستیانو، یک ویدیو مورد توجه بسیاری قرار گرفت. ویدیویی از یک پسربچه خردسال که با لحنی بامزه و کودکانه درخواست عکس گرفتن با رونالدو را داشت.

ویدیوی این کودک با نام آدرین به سرعت در فضای مجازی دست به دست چرخید و در نهایت باشگاه النصر با هماهنگی‌های لازم او را پیش کریستیانو برد تا آدرین به آرزوی خود برسد. ویدیوی ملاقات آدرین و رونالدو از ویدیو اول جذاب‌تر بود و حتی کار به صفحات پرمخاطب و مشهور فوتبالی هم برای بازنشر رسید. بازدید ویدیو و حس خوب ناشی از مشاهده آن چیزی بود که عمده کاربران به آن رسیدند و به طور کلی واکنش‌های عمومی به آن خوب بود. یک پسربچه به آرزوی خود رسید. ماجرا اما نیاز به واکاوی‌ داشت.

این پسربچه‌ شیرین در معرض «آرات» شدن قرار دارد. برخی از رسانه‌ها خبر از استقرار آدرین در هتل اسپینال پالاس و فراهم شدن امکان مشاهده رونالدو با خواهش و تمنای خانواهده این کودک داشتند و برخی از شرایط متمول مالی خانواده‌اش گفتند. نه شرایط مالی خوب خانواده، او را شخصیت بد ماجرا می‌کند و نه استقرار در هتلی که کریستیانو در آن حضور دارد اتفاقی ناگوار است اما بها دادن بیش از حد به آدرین و درخواستش باعث شد تا ابعاد دیگری از ماجرا را شاهد باشیم.

فردای روز واقعه، که البته روز واقعه را باید روز بازی بدانیم اما آنقدر ماجرای آدرین پر و بال گرفت که خودش یک واقعه بود، تعداد زیادی از کودکان جهت استفاده از رانت خبرنگاران پیش چشم دوربین‌ها خودنمایی می‌کردند. یکی با انجام دادن حرکات آکروباتیک و دیگری با صحبت به زبان پرتغالی. برخی هم فقط موج‌سوار بودند و مشخص نیست کودک ۶ ساله که دوران اوج رونالدو را ندیده، چرا باید از خواب و خوراکش بزند تا فقط به صرف سلفی‌گیری و خودنمایی جلوی هتل و ورزشگاه تجمع کند؟ ملاقات با یک بازیکن افسانه‌ای اتفاقی مهم است اما آیا صرف انتشار یک عکس در شبک اجتماعی که اغلب «پز» محسوب می‌شود ارزش حرام کردن یک روز از زندگی کودک به آن شکل را دارد؟ آن هم در شرایطی که امکان چنین مساله‌ای نزدیک به صفر است و برخی از رفتارهای سرزده از هواداران فقط موجب کسر شان می‌شود.

از سوی دیگر پس از این اتفاق شایعاتی در خصوص دنباله‌دار بودن تحرکات آدرین درباره مشاهده ستاره‌ها را مطرح کرد. او پیشتر با سردار آزمون هم به سادگی ملاقات کرده. فیلم این اتفاق هم در یکی صفحه با نام او منتشر شده. این صفحه اما به تازگی تاسیس شده و این خود یک آسیب‌شناسی دیگر می‌طلبد زیرا بارها دید شده شخصی به واسطه یک حرکت یا اتفاق، در فضای مجازی مشهور می‌شود، دنبال‌کننده کسب می‌کند و در ادامه به سراغ صنف شلوغ «هر کاری می‌توانیم جلوی دوربین انجام دهیم تا مشهور شویم» می‌رود و می‌شود یک آرات. می‌شود کودکی که افسارش به دست دیگران می‌افتد تا کاهلی دیگران را جبران کند. می‌شود «جهت تبلیغات دایرکت  بدهید». آدرین البته در این دام نیفتاده اما ای کاش از همین حالا والدین و اطرافیان او مراقب این پسربچه شیرین باشند زیرا اصلا مشخص نیست که آیا او علاقه‌ای به پیگیری فوتبال دارد، دوست دارد در شبکه‌های مجازی فعال باشد یا اصلا ۲۰ سال بعد وقتی تصویری از خود در کودکی را به این شک می‌بیند، احساس رضایت می‌کند یا خیر.

در نهایت این بازی به پایان رسید، رونالدو رفت و یک خاطره خوب برای آدرین ثبت شد اما اگر بابت حضور نیمار و کریم بنزما در ایران چنین اتفاقاتی رخ داد چه کنیم؟ راه حل ساده است. علاج واقعه قبل از وقوع!

انتهای پیام/