وزیر ارشاد روز قبل از قانونی شدن فعالیت این حجاباستایلها خبر داده و اظهار کرده که قرار است تحت کارگروه مد و لباس فعالیت کنند. سوالی که پیش میآید این است که اصلا نقد حجاباستایلها و اشکال گرفتن از فعالیتشان مگر مرتبط به پوشش آنهاست که قرار است از کارگروه مد و لباس مجوز بگیرند؟ همه دعوا و زنگ خطر رسانهها و اخطار فعالان مذهبی اساسا منش و فرهنگ غلطی است که این حجاباستایلها درحال اشاعه آن می باشند.
به نقل از مهتاب من، روز قبل و در حاشیه جلسه هفتگی هیات دولت یکی از خبرنگاران درمورد مجوز و نحوه فعالیتهای حجاباستایلها از وزیر ارشاد سوال سوال کرد و وزیر جواب داد: «مطابق قواعدی که در کارگروه مد و لباس هست، با دوستان سخن بگویید میبشود. موارد با هم حرف های شده و بایستی مجوز داشته باشند. باید مجوز بگیرند. افرادی که (مجوز) ندارند، به آنها اظهار شده که در ظرف وقتی مختصر بروند و ثبت کنند و کارهایشان را انجام بدهند. ساماندهی کل فعالیتهای فضای مجازی، اعم از کانالهای خبری، او گفت و گوهای مربوط به انسان رسانه؛ عملا در دستور کار است. باید نظم و انتظام اشکار کند. متاسفانه ما با یکسری بداخلاقیهای رسانهای روبه رو هستیم؛ تخریب همدیگر و فحاشی. اینها کارهای غلطی است که اولا باید اخلاق حرفهای حاکم بشود و ثانیا باید قوانین بازدارنده در فضای مجازی حاکم بشود. این بههمریختگی حاضر همه را ناخشنود کرده است. هم افرادی که فعال می باشند، هم مخاطبان و هم افرادی که این موارد به گوششان میرسد.»
فعالیت حجاباستایلها در چند زمان تازه در سطح فضای مجازی و عموما اینستاگرام، مدام خبرساز شده است. احتمالا در ظاهر و با نامی که این دست از افراد یدک میکشند، اینگونه فکر بشود که این افراد در فضای مجازی به جستوجو ترویج حجاب اسلامی می باشند. اگرچه در ظاهر امر ما زنان و دخترانی داریم که ظاهر پوشیده دارند اما داستان به همینجا ختم نمیبشود و فعالیت این دسته از اینفلوئنسرها در سطح فضای مجازی تنها بسته به معارفه محصولات حجاب یا ترویج حجاب نیست. قطعا برای یک بار هم شده به یکی از صفحههای حجاباستایلها سر زدهاید و تناقض در حرکت و عقاید این کاربران فضای مجازی را هم دیدهاید. عمده این کاربران خودشان را در دستهبندی افراد مذهبی جامعه تعریف میکنند اما کافی است که یک ساعت برای دیدن و خواندن عقاید همین حجاباستایلها زمان بگذارید تا فهمید تضادها و تناقضاتی شوید که از قضا درحال ترویج آن می باشند. زیاد تر این حجاباستایلها با ظاهری نامناسب و برای مثال با کاشت ناخن، بینالحرمین را تبدیل به آتلیه خود کردهاند و انواع عکس و فیلمها با ژستهای گوناگون در بینالحرمین ثبت کردهاند. در مکان مقدس هم از پول تبلیغ نمیگذرند و برای معارفه محصولاتشان در بین جمعیت زائران برای پیجهایشان به جستوجو جذب مخاطب و فالوور می باشند.
اخیرا حتی یک گروه تلویزیونی مذهبی نیز این حجاباستایلها را به بینالحرمین برده می بود و با ثبت عکس و فیلمهای تبلیغاتی از این حجاباستایلها عکس العمل و حساسیت تعداد بسیاری را برانگیخت و برخی به این مساله معترض بودند که شأن مکان مقدس انجام این چنین پروژههایی نیست.» یا برای مثال در جواب به احکام دینی شبهه تشکیل میکنند و درصورت اعتراض به ناآشناییشان به ادبیات دینی و احکام بلاک خواهید شد. این تنها بخشی از محتوای بازنشردادهشده توسط حجاباستایلها است. از آنجایی که ادعایشان این است از طریق این پیج، درحال اشتراکگذاری روزمرههایشان می باشند با هر محتوا درحال اشاعه فرهنگ و خوی اشرافیگری می باشند و مخاطبان ساده این صفحات هنگامی زندگی بدون دغدغه، رنگی، لاکچری و پر از سفر این بلاگرها را میبینند، تحت تاثییر قرار میگیرند و مدام خودشان را با صاحبان این پیجها قیاس میکنند یا تلاش میکنند همانند به این دختران شوند. قطعا ضربالمثل «گنجشک را رنگ میکند و جای قناری میفروشد» را شنیدهاید. زیاد تر بلاگرها و حجاباستایلها دقیقا زندگی نرمال و عادیشان را به شکلی رنگ میکنند و به جستوجوکنندگان خود میفروشند که زنان عادی جامعه را در حسرت آن زندگی قرار خواهند داد. آنچه مساله دیگر بلاگرها را از حجاباستایلها متفاوت میکند این است که حجاباستایلها در قالب دین درحال ترویج اشرافیگری، اسراف و تحریف دین و احکام دینی می باشند و حتی آفتی به نام خوی اشرافیگری را در جامعه مذهبی نرمالایز میکنند تا علاوهبر این که آن سبک زندگی امری قبیح به شمار نیاید؛ بلکه یک زندگی عادی و آرمانی هم محسوب بشود و همه همانند آنها میتوانند بپوشند، بخورند، بروند و در آخر هم زندگی کنند. دقیقا آنچه محل نقد حجاباستایلها است، گزینشی کردن دین است. تا هنگامی دین خوب است که به زیارت بروند، معنویت کسب کنند و فضای حرم و اماکن مقدس را به آتلیه و محلی برای عکاسیشان تبدیل کنند. اما هنگامی مرجع دینی با کاشت ناخن مخالفت کند فلان حجاباستایل کاشت ناخنش را یک انتخاب شخصی بداند یا به کل حتی زیربار حکم دینی این چنین امری هم نرود.
آقای وزیر؛ دقیقا به چه چیزی میخواهید مجوز دهید؟
اکنون روز قبل وزیر ارشاد از قانونی شدن فعالیت این حجاباستایلها خبر داده و اظهار کرده که قرار است تحت کارگروه مد و لباس فعالیت کنند. سوالی که پیش میآید این است که اصلا نقد حجاباستایلها و اشکال گرفتن از فعالیتشان مگر مرتبط به پوشش آنهاست که قرار است از کارگروه مد و لباس مجوز بگیرند؟ همه دعوا و زنگ خطر رسانهها و اخطار فعالان مذهبی اساسا منش و فرهنگ غلطی است که این حجاباستایلها درحال اشاعه آن می باشند. این که با پوشش اسلامی، اخلاق و کارهای خارج از عرف انجام میبشود و درنهایت به نام دین و مذهب فاکتور گرفته میبشود. سخن این است که این افراد با معارفه خودشان تحت گفتن حجاباستایل خود را نماینده و نماد قشر مذهبی جامعه معارفه میکنند و کارهای خارج از عرفشان به نام دین همه میبشود. اصولا فردی دغدغه مانتو یا عبایی که حجاباستایلها معارفه میکنند را ندارد. فردی اشکالی به روسریهایشان نمیگیرد. اشکال آنجاست که روسری چند میلیون تومانی را به نماد پوشش اسلامی تبدیل میکنند و کیف چند میلیونی را لازمه تکمیل پوشش یک زن محجبه معارفه میکنند. اشکال دقیقا جایی است که این افراد درحال اراعه تعریف نادرست و منحرف از دین می باشند.
فکر این که این اشخاص برای فعالیت در فضای مجازی هم مجوز گرفتند؛ فرهنگ مسمومی که درحال ترویج آن می باشند را چطور میخواهید کنترل کنید؟ برای کنترل فعالیتشان، آیا قرار است این بار با برخورد قهری با حجاباستایلها از آنها قهرمان و مبارز بسازید که از قضا نزدیک به شرعی پوشش اسلامی را هم مراعات کردهاند و از طرفی به زیاد تر دیده شدنشان هم پشتیبانی کنید؟ یقیناً فردی منکر این نیست که حجاباستایلها در ابتدای فعالیتشان به انتخاب پوشش مناسب و اسلامی برخی زنان فعال در فضای مجازی پشتیبانی کردند. اما حقیقت این است که حجاباستایلها چیزی به جز یک مدل لباس نیستند و شأنیت ترویج پوشش اسلامی یا اراعه تعریفی مدرن از دینداری را ندارند.
منبع :
روزنامه فرهیختگان
منبع