به گزارش مهتاب من
به گزارش مهتاب من، اندوختهگذاری جهانی در انرژی های تجدیدپذیر در شش ماهه اول سال ۲۰۲۳ به ۳۵۸ میلیارد دلار رسید که ۲۲ درصد زیاد تر از سال قبل است. این رقم بیشترین مقدار اندوختهگذاری در هر دوره شش ماهه بوده و نشاندهنده رشد سریع و پایدار این صنعت است.
از این مجموع، ۳۳۵ میلیارد دلار برای استقرار پروژههای انرژی های تجدیدپذیر از طریق تامین مالی دارایی و انرژی خورشیدی در مقیاس کوچک تعلق یافته است. این رقم ۱۴ درصد زیاد تر از شش ماهه اول سال ۲۰۲۲ می بود و مشخص می کند که تقاضا برای انرژیهای پاک در حال افزایش است.
شرکتهای فعال در حوزه انرژی های تجدیدپذیر نیز در سال جاری با افزایش سهام برای حمایتاز رشد و گسترش خود، پیروزیهایی کسب کردهاند. تعهدات اندوختهگذاری مخاطرهآمیز و گسترش سهام خصوصی به شرکتهای انرژی های تجدیدپذیر به ۱۰.۴ میلیارد دلار در اول نیمه ۲۰۲۳ رسید و ۲۵ درصد نسبت به نیمه اول سال ۲۰۲۲ افزایش داشت. سهام تازه جمعآوری شده در بازارهای عمومی در ۶ ماهه اول سال بالغ بر ۱۲.۷ میلیارد دلار می بود که ۲۵ درصد نسبت به نیمه اول سال ۲۰۲۲ افزایش داشت.
چین با ۱۸۴ میلیارد دلار اندوختهگذاری تازه در حوزه انرژیهای پاک و تجدیدپذیر، که ۱۶ درصد نسبت به سه ماهه اول سال ۲۰۲۲ افزایش داشته است، مجدد بزرگترین بازار در نیمه اول سال ۲۰۲۳ می بود. آمریکا در این حوزه ۹۷ میلیارد دلار اندوختهگذاری کرد که ۳۶ میلیارد دلار آن به انرژیهای تجدیدپذیر تعلق داشت، در حالی که اندوختهگذاری آلمان ۱۱.۹ میلیارد دلار می بود.
اندوختهگذاری در انرژی خورشیدی هم چنان رکورد می شکند
انرژی خورشیدی علت مهم رشد اندوختهگذاری در انرژی های تجدیدپذیر در سال ۲۰۲۳ می بود. در کل ۲۳۹ میلیارد دلار در سیستمهای بزرگ و کوچک خورشیدی اندوختهگذاری شده است که دو سوم کل اندوختهگذاری جهانی انرژی های تجدیدپذیر را در شش ماه اول سال راه اندازی میدهد. این رقم ۴۳ درصد زیاد تر از شش ماهه اول سال ۲۰۲۲ است.
چین تقریباً نیمی از کل اندوختهگذاری خورشیدی در مقیاس بزرگ و کوچک را در اول نیمه سال ۲۰۲۳ به خود تعلق داد. آمریکا با ۲۵.۵ میلیارد دلار اندوخته گذاری در رتبه دوم قرار داشت.
افت اندوختهگذاری در انرژی بادی
در روبه رو، اندوختهگذاری در انرژی بادی ۸ درصد نسبت به سال قبل افت یافت و به ۹۴ میلیارد دلار رسید.
علت این نوشته، محدودیتهای شبکه، چالشهای مجوز و سیاستهای متزلزل در برخی بازارها می بود.
نیاز به اندوختهگذاری زیاد تر
با وجود این پیشرفتها، برای رسیدن به مسیر خالص صفر، نرخ اندوختهگذاری در انرژی های تجدیدپذیر باید ۷۶ درصد افزایش یابد.
جهان باید تا سال ۲۰۳۰ در کل ۸.۳ تریلیون دلار در انرژی های تجدیدپذیر اندوختهگذاری کند تا به مقصد خالص صفر تا سال ۲۰۵۰ برسد. این معادل ۵۹۰ میلیارد دلار در هر دوره شش ماهه است.
اکنون، اندوختهگذاریها به طور قابل توجهی کمتر از حد مطلوب برای رسیدن به مقصد صفر خالص است.
اندوختهگذاری در انرژی های تجدیدپذیر برای مقابله با تغییرات آب و هوایی و تشکیل آیندهای پایدار الزامی است. با افزایش اندوختهگذاری و افت هزینهها، انرژی های تجدیدپذیر به طور فزایندهای به منبع مهم انرژی در جهان تبدیل خواهد شد.
تمرکز ایران بر پروژههای انرژی های تجدیدپذیر چه مقدار است؟
در ایران اما، شرایط حاضر از مقررات مصوب عقب ماندهاند. این در حالی است که سرزمین پتانسیل عظیمی از انواع منبع های انرژی های تجدیدپذیر را دارد که تنها در تشکیل یک درصد برق سرزمین نقش دارد.
چالشهای بسیاری از جمله فشارهای مالی، تحریمها، شرایط نامناسب اندوختهگذاری و تمرکز دولت بر هیدروکربنها، حالت جاری را به وجود اورده است.
چرا دقت به انرژی های تجدیدپذیر مهم است؟
– افتبرق: با وجود رتبه سوم ایران در تشکیل گاز، مصرف برق به علت یارانههای سنگین، رشد جمعیت و افزایش دما به شدت در حال افزایش است. خشکسالی فزاینده نیز بر تشکیل برقآبی تأثیر منفی میگذارد.
– نیاز به منبع های تازه: افتبرق با خاموشیهای مکرر و نارضایتی عمومی همراه است. توسل به سوختهای مایع آلاینده و لغو صادرات گاز، راهحلهای موقتی می باشند.
– پتانسیل انرژی های تجدیدپذیر: ایران پتانسیل عظیمی برای تشکیل انرژی خورشیدی و بادی دارد. گسترش این منبع های میتواند افتبرق را جبران کند و به نگه داری محیط زیست پشتیبانی کند.
چالشهای گسترش انرژیهای سبز
– فشارهای مالی: دولت با افتمنابع مالی برای اندوخته گذاری در پروژه های انرژی های تجدیدپذیر روبرو است.
– تحریمهای آمریکا: تحریمها، اندوختهگذاری خارجی در ایران را دشوار کرده است.
– شرایط نامناسب اندوختهگذاری: فضای نامناسب کسب و کار و بوروکراسی پیچیده، اندوختهگذاری در این قسمت را چالش برانگیز میکند.
– تمرکز دولت بر منبع های فسیلی: دولت به طور سنتی بر تشکیل و صادرات گاز و نفت تمرکز داشته و دقت کمتری به انرژی های تجدیدپذیر کرده است.
انتظار میرود تشکیل انرژی های تجدیدپذیر در سال های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۷ به طور متوسط رشد کند، اما برای تشکیل تحول قابل دقت کافی نیست.
تمرکز دولت هم چنان بر تشکیل گاز خواهد می بود، که به تنهایی برای از بین بردن نیازهای تشکیل برق کفایت نمیکند. افتبرق و خاموشیهای مکرر به گمان زیاد ادامه مییابد و نارضایتی عمومی را تشدید مییابد.
راهحلها برای افزایش سهم انرژی های تجدیدپذیر
– جذب اندوخته گذاری خارجی: برای تسریع گسترش انرژی های تجدیدپذیر، ایران باید اندوخته گذاری خارجی را جذب کند.
– تشکیل شرایط مناسب اندوختهگذاری: دولت باید با بهبود فضای کسب و کار و افت بوروکراسی، شرایط را برای اندوخته گذاری در این قسمت دلنشین تر کند.
تحول در سیاستهای دولت: دولت باید تمرکز خود را از سوختهای فسیلی به انرژی های تجدیدپذیر تحول دهد و از این منبع های به گفتن راه حلی برای افتبرق و چالشهای محیطزیستی منفعت گیری کند.
تمرکز ایران بر پروژه های انرژی های تجدیدپذیر گامی مثبت در جهت جبران افتبرق و نگه داری محیط زیست است. با این حال، چالش های بسیاری وجود دارد که باید برای تسریع گسترش این قسمت رفع شود.
اخبار حوزه محیط زیست و تغییرات اقلیمی را در صفحه اقتصاد سبز مهتاب من بخوانید.
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکارها