به گزارش مهتاب من، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

وی مادر سید حسین و مریم خمینی می بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اغاز دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از سرزمین زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر چشم به راه برگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم می بود زندگی زیاد عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی می بود و خاطرات هجران او را با اشک گفتن می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده می بود همسرش را این گونه خطاب و حتی سپس از فقدان این چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبوده است اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی او گفت‌وگویی با او انتشار شد که زیاد مورد دقت قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و عکس متغیری از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درمورد فرزندان این چنین حرف های می بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز سپس از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام برای مسائل انقلاب زیاد ناجور و نامناسب و دگرگون می بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده می بود، نیروهای دولتی داخل منزل ما ‌شدند و هول و هراس تشکیل ‌کردند و حال خود من زیاد بد و خراب می بود و احتمالا این بچه بر تاثییر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت. دومی هم بلافاصله سپس از تولد و بر تاثییر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ یقیناً برخی به من می‌انها گفتند که این فرزندم، پسر بوده …»

منبع :


عصر ایران