به گزارش مهتاب من، با صدور این بیانیه سفیر چین در تهران صبح یکشنبه سیزدهم خرداد توسط دستیار وزیر و مدیرکل خلیج فارس وزارت امور خارجه احضار و مراتب اعتراض دولت جمهوری اسلامی ایران در خصوص تکرار حمایتدولت چین از ادعاهای بی‌مبنا مندرج در  بند ۲۶ بیانیه به وی ابلاغ و یادداشت اعتراض تسلیم او گردید.

پیشتر و در آبان ۱۴۰۱ و در جریان سفر رئیس جمهور چین به عربستان و شرکت در اجلاس سران شورای همکاری، شی جین پینگ پای بیانیه ادعایی علیه ایران را امضا کرد و با وجود پیشنهاد های ایران مجددا این عمل از پکن سر زد.

اما چرا علیرغم یادآوری احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی ایران به گفتن یکی از اصول شناخته شده و بنیادین در مناسبات بین المللی و تعلق جزایر سه گانه ایرانی در خلیج فارس به جمهوری اسلامی ایران، طرف چینی سمت امارات را می‌گیرد؟

چند علت را می‌توان برای این حرکت چین برشمرد: 

اول، جایگاه اقتصادی دولت‌های عرب خلیج فارس در اقتصاد چین است که حجم تجارت بین پکن با عربستان و امارات را مجموعا به ۲۰۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ رسانده است، این در حالی است که تجارت دوجانبه چین و ایران رقمی کمتر از ۲۰ میلیارد دلار را شامل می‌شود. 

علت دوم که تحلیلگران مدام بر آن اصرار کرده‌اند، عدم توازن در جهت‌گیری‌های سیاست خارجی ایران است که در طول چند سال‌ قبل اصرار دوچندانی بر روابط با شرق داشته است و پکن نیز این حقیقت را دریافته که بازی با جزایر و حمایتاز امارات، هزینه‌ای را از سوی ایران فهمید آن نمی‌کند.

ملزوم است تا ایران در قدم اول حمایتخود را در سطح اعلانی از مالکیت چین بر تایوان تحول دهد و در صورت لزوم سیاست خود را نیز در عمل مورد برسی قرار دهد. از آن مهمتر باید با تجدیدنظر در سیاست صرف نگاه به شرق، مجددا توازن را به سیاست خارجی ایران بازگرداند.

منبع :


دنیای اقتصاد