به گزارش خبرنگار مهر، با وجود گذشت سه روز از اغاز رقابت ورزشکاران ایران در سی و سومین دوره بازی های المپیک، حاشیه هایی که باید مدتها قبل همه می شد، هر روز با شکل جدیدتری سر باز می کند تا تمرکز کاروان ورزش کشورمان در پاریس را برهم بزند و کارکرد ورزشکاران را تحت تاثییر قرار دهد.

«لباس کاروان ورزش ایران» نه تنها در این دوره از بازی ها بلکه در اکثر دوره های قبل یکی از پررنگ ترین حاشیه ها و اتفاقاتی می بود که حوالی این کاروان به وجود می آمد و تا زمان ها سوژه اول رسانه ها و اظهار نظر مسئولان می بود.

احتمالا به همین خاطر می بود که کمیته ملی المپیک این بار تصمیم گرفت بدون رونمایی از لباس رسمی کاروان ورزش ایران، ملی پوشان را راهی پاریس کند تا اینگونه از تشکیل حاشیه های قبلی جلوگیری کند. اما اتفاقاتی که در روزهای تازه رخ داده نشان داد کمیته ملی المپیک در انتخاب استراتژی خود دچار نادرست شده است.

سپس از انتقاداتی که به لباس کاروان ورزش ایران در مراسم افتتاحیه سی و سومین دوره بازی های المپیک صورت گرفت، مهسا جاور ملی پوش قایقرانی که گفتن شده سفیر برند البسه کاروان ورزش ایران است، با انتشار کردن سخن بگویید های خود در فضای مجازی اظهارات شدت در رابطه منتقدان لباس کاروان نقل و آنها را بی فرهنگ نامید.

همین اظهار نظر کافی می بود تا آتش انتقادات شعله ور شود و در شرایطی که انتظار می رود این ماجرا فروکش کند، افراد جدیدی به ماجرا داخل شدند و در واکشن به اظهارات ملی پوش قایقرانی به او پیشنهاد کردند که زیاد تر از آن که تمرکزش روی دفاع از البسه ورزشکاران باشد، روی مسابقه اش تمرکز کند تا نمایش بهتری در المپیک داشته باشد.

مسئله دلواپس کننده این است که در روزهای تازه که این ماجرا ورزش سرزمین را به حاشیه برده و همه نگاه ها را به سود خود معطوف کرده است، هیچ یک از مسئولان کمیته ملی المپیک و فدراسیون قایقرانی به این نوشته عکس العمل نشان نداده اند. چه بسا توضیح کمیته ملی المپیک می توانست بخشی از این حاشیه ها را از بین ببرد و یا حداقل به آن آخر دهد.

از نظر دیگر فدراسیون قایقرانی که مهسا جاور یکی از اعضای آن است هم می توانست به ورزشکارش پیشنهاد کند که در میانه برگزاری رقابت در المپیک زمان مناسبی برای استوری گذاشتن و داخل شدن به یک حاشیه بزرگ نیست چرا که او باید تمرکزش را روی مسابقات بگذارد نه این که در فضای مجازی به جستوجو جواب دادن به انتقادات باشد.

با این وجود تا این مدت هم ورزشکاران فرد دیگر مانده اند که باید در اتفاقات بزرگ و مهمی چون المپیک به مصاف رقبایی بروند که هم تا بن دندان مسلح می باشند و هم با این چنین اتفاقات حاشیه ای بیگانه می باشند. به همین خاطر انتظار از کمیته ملی المپیک و مسئولان فدراسیون قایقرانی این است که با ورود به این نوشته ماجرا را در همین جا ختم کنند تا تمرکز همه روی کارکرد و نتایج کاروان ورزش ایران باشد.