کلمه «یهود عنود» به یهودیانی اشاره دارد که به‌طور سرسختانه و به عمد در برابر مطلب‌های الهی یا پیامبران مقاومت می‌کنند.

واژه «عنود» در زبان عربی به معنی لجوج و سرسخت است. این عبارت در برخی از متون اسلامی به‌اختصاصی در تفاسیر قرآن و منبع های دینی به کار رفته تا به توصیف یهودیانی بپردازد که نه‌تنها به دعوت پیامبران ایمان نیاوردند، بلکه با آنان به مخالفت و دشمنی پرداختند.

در فرهنگ اسلامی، بعضی اوقات از این کلمه برای نقد حرکت افرادی که در برابر حقیقت دینی از سر لجاجت و عناد مقاومت می‌کنند، منفعت گیری می‌شود.

ناهیان، سخنران مذهبی در سخنرانی خود حرف های می بود یاران امام علی ایرانی‌ها یا قبل از ظهور یا سپس از ظهور، یهودِ عنود را از بین می‌برند