به گزارش خبرنگار فرهنگی مهتاب من از تنسیم، انتشار کردن خبر شهادت مجاهد نستوه و اسطوره مبارزه با ستم، شهید یحیی سنوار،  عکس العمل‌هایی را در بین جامعه ادبی به همراه داشت. در ساعات قبل شاعران تعداد بسیاری سروده‌های خود را به مردی تقدیم کردند که همه زندگی‌اش را وقف آزادی وطن و رهایی فلسطین از جور صهیونیست کرد. 

علیرضا قزوه از جمله این شاعران است. او در شعری که برای انتشار کردن در اختیار مهتاب من از تنسیم قرار گرفته، این چنین سرود:

سه دانگ از صدای عاشیق‌ها 

تا این مدت در زیر آوار است

و شمس تبریزی 

آمده است به فعلگی و معلمی قرآن 

جایی در حوالی غزه

و شیخ محمود

دارد از زیر همین آوار

مثنوی و قرآن بیرون می‌آورد و می‌خواند:

“همه عالم به نور اوست اشکار …”

ستارخان تا این مدت یک پایش در زیر آوار است 

فریاد می‌زند که از سفارتخانه‌های اجنبی 

پشتیبانی قبول نباید کرد

اکنون با شمس در محله خان یونس می‌چرخم

اینجا یک سال زلزله آمد 

و چهل هزار تن مردند

همیشه خاصیت زلزله همین است 

که روح‌ها را 

به هم می‌ریزد

حافظ را از شیراز می‌آورد به قبه الصخره

مهدی باکری را از مجنون می‌کشاند به بیمارستان المعمدانی

و مرا از این گوشه جهان می‌برد

به کوچه دلتنگی مادران فلسطینی…

یکی دست استاد شهریار را بگیرد 

که بیرون زده است این زمان شب

با زیرشلواری و همان کلاه پوستی

از محله پدری

جستوجو حبیب و رفقایش می‌گردد در بیمارستانی در غزه…

تاریخ می‌گوید این زلزله

بعد زلزله‌هایی است 

که پیش‌تر آمده می بود

و این از خواص زلزله الارض است 

که گاه بایزید را از بسطام می‌برد به اردوگاهی در جنین

به خانه‌ای در رفح

کنار یحیی سنوار

و کوه حیدربابا را 

این زمان شب 

آورده است به رختخواب خونی طفلان غزه 

و من گریه‌ام خاموش نمی‌شود 

چون ساز “عاشیق عمران”!

انتهای مطلب/