به گزارش خبرنگار فرهنگی مهتاب من از تنسیم، کتاب صوتی “لهجه‌های غزه‌ای” با صدای مهدی طهماسبی از سوی شرکت سماوا تشکیل و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفت.

این کتاب که با ترجمه محمدرضا ابوالحسنی از سوی انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده، روایتی است از دو شاعر درمورد این روزهای فلسطین و وقایع تلخی که بر مردم نوار غزه می‌رود. 

ابوالحسنی در یادداشتی که بر این کتاب نوشته، آورده است: این وجیزه ثمره یک انتخاب عجولانه از بین مجموعه یادداشت‌هایی است که چند نویسنده و شاعر ساکن غزه، از روزهای بعد از اغاز دعوا زمینی ارتش اسرائیل به این باریکه نوشته‌اند. تا بحال ۳۰ تکه از این یادداشت‌ها در سایتی به نام «رصیف ۲۲» انتشار شده و لااقل من جایی ندیده‌ام بنا داشته باشند انتشار کردن آن را متوقف کنند. ولو بعضی اوقات فاصله بین دو یادداشت از این مجموعه تا یک ماه به درازا بکشد.

او همین طور گفت: در یک نگاه کلی، احتمالا ویژگی این یادداشت‌ها اراعه روایتی کاملاً نزدیک و بی‌احتیاط از حقیقت جاری غزه باشد. و مهم‌تر، تسلط نگاه انسانی و اجتماعی نویسندگان آنها به رویدادهای اطرافشان بر رویکرد سیاسی صرفی که این روزها نگاه غالب در شبکه‌های گوناگون خبری تلویزیونی و مجازی و اجتماعی است.

به حرف های ابوالحسنی؛ یادداشت‌های منتخب در «لهجه‌های غزه‌ای» از یوسف‌ القدره «لهجه‌های غزه‌ای» شاعر ساکن و مقیم خان یونس و فاتنه الغره، شاعر فلسطینی‌الاصل ساکن بلژیک است.

ابوالحسنی در یادداشتی که بر این کتاب نوشته، آورده است: این وجیزه ثمره یک انتخاب عجولانه از بین مجموعه یادداشت‌هایی است که چند نویسنده و شاعر ساکن غزه، از روزهای بعد از اغاز دعوا زمینی ارتش اسرائیل به این باریکه نوشته‌اند. تا بحال ۳۰ تکه از این یادداشت‌ها در سایتی به نام «رصیف ۲۲» انتشار شده و لااقل من جایی ندیده‌ام بنا داشته باشند انتشار کردن آن را متوقف کنند. ولو بعضی اوقات فاصله بین دو یادداشت از این مجموعه تا یک ماه به درازا بکشد.

او همین طور گفت: در یک نگاه کلی، احتمالا ویژگی این یادداشت‌ها اراعه روایتی کاملاً نزدیک و بی‌احتیاط از حقیقت جاری غزه باشد. و مهم‌تر، تسلط نگاه انسانی و اجتماعی نویسندگان آنها به رویدادهای اطرافشان بر رویکرد سیاسی صرفی که این روزها نگاه غالب در شبکه‌های گوناگون خبری تلویزیونی و مجازی و اجتماعی است.

نویسند‌گان کتاب «لهجه‌های غزه‌ای»، توانسته‌اند نوشته پر تکرار مرگ و زندگی و امید و ناامیدی را در تک‌تک یادداشت‌هایشان زنده نگه دارند و با کلمات به جنگ اتفاقات بروند.

انتهای مطلب/