به گزارش مهتاب من
به گزارش خبرنگار فرهنگی مهتاب من از تنسیم، بیشتر از هزار نویسنده جهان هفته قبل بیانیهای در اعتراض به جنایتهای رژیم صیهونیستی در غزه و لبنان را امضا کرده و متعهد شدهاند که با کلیه مؤسسات فرهنگی، ناشران، جشنوارهها یا انتشاراتی که در نقض حقوق فلسطینیها همدست می باشند، همکاری نکنند.
این نامه که با عکس العملهای بسیاری مواجه شده است، همدردی جامعه جهانی نویسندگان و صنعت نشر را با فجایعی که اسرائیلیها در غزه رقم زدند مشخص می کند، فاجعهای که در نامه از آن با گفتن «عمیقترین بحران اخلاقی، سیاسی و فرهنگی قرن بیست و یکم» یاد شده است.
امضاکنندگان این نامه صراحتاً اظهار کردهاند که با ناشران، جشنوارهها، آژانسهای ادبی و نشریاتی که در نقض حقوق فلسطینیها با اجرای سیاستها و روشهای تبعیضآمیز یا توجیه اشغال، نژادپرستی یا نسلکشی اسرائیل شریک می باشند، همکاری نخواهند کرد، این چنین نهادهایی که هیچ زمان علناً حقوق مسلم مردم فلسطین را (که در قوانین بینالمللی تصریح شده است) بهرسمیت نشناختهاند نیز تحریم خواهند شد.
بعد از انتشار کردن این نامه در ۲۸ اکتبر، تعداد امضاکنندگان نامه فراتر از ۱۰۰۰ نفر رفته است و برخی از چهرههای جهانی ادبیات معاصر نیز به خیل امضاکنندگان آن مداماند، از جمله یکی از معروفترین نویسندگان امضاکننده این بیانیه ویت تان نگوین برنده جایزه پولیترز است.
ویت تان نگوین متولد ۱۹۷۱ در ویتنام است که در سال ۱۹۷۵ با روی کار آمدن دولت کمونیستی در ویتام با خانوادهاش به گفتن پناهنده به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد، دانشگاه برکلی و تا مقطع دکترا، ادبیات انگلیسی خواند و بعد از آن به تدریس در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی مشغول شد.
او اکنون استاد مطالعات انگلیس و آمریکا و قومیت شناسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است. اولین رمان این نویسنده به اسم همدرد، جایزه پولیتزر داستان را در سال ۲۰۱۶ از آن خود کرده است. این رمان در سال ۲۰۱۵ انتشار شد، علاوه بر کسب جایزه پولیتزر، نامزدی در جایزه فاکنر، جایزه رمان اول، مدال کارنگی در عرصه ادبیات داستانی، اتحادیه کتابداران آسیایی آمریکایی و جایزه ادگار آلن پو برای بهترین رمان اول را از آن خود کرد.
«همدرد» در دوران جنگ ویتنام میگذرد و راوی آن، مردی دو رگه است، حاصل پیوند کشیشی فرانسوی و یک زن فقیر ویتنامی، که بعد از تحمل رنج و مرارتهای زیاد در نوجوانی به آمریکا مهاجرت کرده و توانسته در سازمان جاسوسی آمریکا، سی.آی.ای استخدام شود. در جریان جنگ، او در ظاهر رابط آمریکا و ویتنام جنوبی و حمایتکننده منافع این دو است اما در حقیقت، جاسوسی است که از سالها قبل تمایلات کمونیستی داشته و با ویتنام شمالی همکاری دارد. در این رمان پرکشش و شوقانگیز، داستان این مرد با دریافت او از تفاوتهای فرهنگی آمریکا و ویتنام و این چنین تاریخ این دو سرزمین تلفیق میشود و نتیجه کار، با آثاری که پیش از این و از زاویه دید آمریکاییها درمورد جنگ ویتنام خلق شده، کاملاً فاصله دارد.
دومین تاثییر نگوین، مجموعهداستانی است با گفتن پناهندگان در سال ۲۰۱۷ انتشار شد، این کتاب مجموعهای از داستانهای مختصر اوست با همان جسارت و توانایی اراعه شده در کتاب «همدرد»، ویت در این تاثییر به امیدها و آرزوهای انسانهایی می پردازد که با انتخابی دگرگونکننده، تصمیم به ترک سرزمین خود و رفتن به کشوری دیگر گرفتهاند. داستانهای کتاب «پناهندگان» تصاویری اثرگذار را از خوشیها و سختیهای مهاجرت را به مخاطبین اراعه میکند.
ویت تان نگوین و مبارزه با اسرائیل:
ویت بعد از دریافت جایزه پولیترز در سال ۲۰۱۶ از جنبش بایکوت، سلب اندوخته و تحریم (BDS) حمایتکرد و به آلیس واکر، ریچارد فورد و جونوت دیاز دیگر نویسندگان فعال در این عرصه پیوست.
وی آن زمان نوشت: همیشه به یاد داشته باشید و هیچ زمان فراموش نکنید. این کلمات قوی ما را وادار میکند که هم در رابطه بیعدالتیهای قبل و هم به بیعدالتیهای حال فکر کنیم. یکی از آن بیعدالتی های معاصر که ما برای برای سپردن آن تلاش میکنیم، اشغالگری اسرائیل و سلب حقوق فلسطینیان است. برای هر یک از ما که دلواپس عدل هستیم، این کار آشکار است: ما باید در کنار ناتوان و فراموش شده و در برابر نظامیگری و رژیم صیهونیستی بایستیم.
این نویسنده ویتامی همزمان با اغاز جنایتهای رژیم صیهونیستی به غزه بعد از عملیات طوفان الاقصی در اکتبر ۲۰۲۳ نیزبیانیهای با نوشته «آخر دادن به خشونت وویرانی» را همراه با ۷۵۰ نویسنده دیگر امضا کرد و خواستار آتش بس در غزه شد.
وی بعد از امضای این بیانیه در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «ما فقط میتوانیم غم و اندوه خود را برای قربانیان این فجایع تازه و خانوادههای آنها ابراز کنیم. هیچ چیزی نمیتواند آنچه را که قبلا از دست داده است، بازیابی کند. اما خشونت بیسابقه و بیرویهای که با حمایتمالی و سیاسی قوتهای غربی تا این مدت علیه ۲.۳ میلیون فلسطینی در غزه در حال تشدید است، میتواند و باید آخر یابد. تلاش برای آواره کردن بیشتر از ۱ میلیون فلسطینی از خانههای خود، بدون هیچ تضمینی برای برگشت با انجام حملات هوایی مداوم علیه غیرنظامیان، از جمله جنایتهای اسرائیل است، رژیم اسرائیل مرتکب جنایات سنگین علیه بشریت میشود، متحدانش، یعنی دولتهای خود ما، در این جنایات شریک می باشند.»
بعد از این که نگوین این بیانیه را در سال ۲۰۲۳ امضا کرد، سازمان یهودی «92NY»، برنامههای نگوین را در نیویوک لغو کرد، نگوین در پست فرد دیگر در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «از هیچ کاری که در رابطه فلسطین، اسرائیل، یا اشغال و جنگ حرف های یا انجام دادهام، پشیمان نیستم».
نگوین در عین حال در همان روزهای نخست حملات اسرائیلیها به غزه در اظهارنظری او گفت: بمباران غزه از ۷ اکتبر تا بحال بیشتر از ۶۵۰۰ فلسطینی را کشته است، آنچه در غزه در حال رخ دادن است؛ به آتش بس نیاز مبرمی دارد»
این برنده جایزه پولیترز انتقاد به سیاستهای آمریکا را نیز در کارنامه کاری خود دارد، وی میگوید: ما نمیتوانیم سیاست داخلی ایالات متحده، نابرابریها، تضادها، ظلمهایش را از آنچه که ایالات متحده در خارج از این سرزمین در عرصه سیاست خارجی انجام میدهد، جدا کنیم.
وی درمورد کشتار مردم مظلوم فلسطین نیز میگوید: شکی نیست که اسرائیل از سال ۱۹۴۸ تا بحال تعداد بیشماری از غیرنظامیان و فلسطینیان را کشته است . سیاست اسرائیل، مرگ اجتنابناپذیر غیرنظامیان است. این نادرست است و باید متوقف شود. برخی از من در رابطه حمایتمن از جنبش تحریم اسرائیل پرسیدهاند.
این جنبش غیر خشونتآمیز است. رژیم اسرائیل و حامیان آن به جستوجو بستن هرگونه اعتراض به اسرائیل از جمله اعتراضات غیرخشونت آمیز همانند BDS (کمپین انزوا، عدم اندوختهگذاری و تحریم اسرائیل) بودهاند. حتی ادبیات و هنرهای فلسطینیها یا دلسوزان آنها سانسور میشود، متاسفانه قلب تا این مدت تپنده امپراتوری استعماری و جهانی با اسرائیل است.
ویت، اکتبر ۲۰۲۴ در یک برنامه تلویزیونی منفورترین فرد مورد نظر خود را جوبایدن و بعد از آن کاملا هریس گفتن کرده و میگوید: نفرت او از ترامپ در دورهای آنقدر زیاد بوده که او را آزار داده است.
وی که در اندیشههای شرقشناسانه خود متاثر از ادوارد سعید است، در این برنامه میگوید: من در جامعه پناهندگان ویتنامی بزرگ شدم. من مردم ویتنامی را دوست دارم، این همه چیز. من معتقدم که ما باید در رابطه مردم خود داستان بگوییم، هر چه که باشد. باید حقیقت را بگوییم. باید نماینده جامعه خود باشیم، اما اگر فکر کنیم، جامعه نادرست می کند، چه کار باید کنیم؟ من فکر میکنم همه سیاستهایی که امروز ناظر آن هستیم، از جمله آنچه در فلسطین و غزه رخ میدهد، این یک آزمون واقعی برای تعداد بسیاری از مردم است.
وی درمورد سرکوب اعتراضات در دانشگاههای آمریکا نیز میگوید: این زیاد طعنه آمیز است که انگارً از آزادی گفتن دفاع میکنیم، اما دانشگاه را همانند یک زندان میسازیم تا آنچه را که در فلسطین اتفاق می افتد به طور غیرکنایه آمیزی تکرار کنیم. اساتیدی بودند که از دانشجویان دفاع میکردند. چند نفر از همکارانم با دانشجویان دستگیر شدند. برخی از ما در روبه رو دفتر رئیس جمهور تظاهرات کردیم، اما این تعداد چند ده نفر از ۱۵۰۰ عضو هیئت علمی می بود.
اکنون نگوین در تازه ترین عمل به امضای بیانیه هزار نویسنده در تحریم مؤسسات فرهنگی اسرائیلی مدام و بار دیگر مخالفت خود را با رژیم صهیونیستی و جنایتهایش علیه مردم فلسطین اظهار کرده است.
نویسندگان، شاعران، بازیگران و چهرههای فرهنگی و هنری تعداد بسیاری سالها است که در انتقاد به سیاستهای غرب و جنایتهای اسرائیل در فلسطین، فعالیت میکنند، بعد از «طوفان الاقصی» و آشکارتر شدن چهره صهیونیستها در جهان، حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی و کشتار زنان و کودکان بیگناه غزه فریاد اعتراض تعداد بسیاری از دیگر چهرههای مشهور جهانی را نیز بلند کرده است.
انتهای مطلب/
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکارها