دونالد ترامپ شماری از اعضای کابینه خود را معارفه کرده است. هدایت وزارت دفاع به پیت هگست، مفسر و مجری شبکه فاکس نیوز واگذار شده و ایلان ماسک نیز یکی از دیگر اعضای کابینه ترامپ خواهد می بود. این چنین مارکو روبیو، سناتور جمهوری‌خواه اهل فلوریدا، یکی از چهره‌های برجسته و اثرگذار حزب جمهوری‌خواه به گفتن وزیر امور خارجه برگزیده است. عمده چهره‌های معارفه شده از سوی ترامپ مواضعی تندرو به اختصاصی در روبه رو ایران و مسائل فلسطین دارند.

این که ترامپ با وجود همه شعار‌های انتخاباتی خود مبنی بر تلاش برای تشکیل صلح در غزه، این چنین کابینه‌ای را انتخاب کرده از یک سو و مناقشات ایران و ایالات متحده به اختصاصی در حوزه توافق و مذاکرات احتمالی از نظر دیگر، سوال‌هایی را تشکیل می‌کند. از جمله این که عکس العمل این تیم سیاسی در روبه رو مسائل گوناگون چطور خواهد می بود و آیا رویکرد تیم سیاست خارجی ترامپ با مواضع صلح آمیزی که وعده داده می بود همخوانی دارد؟ فرارو با علی بیگدلی، کارشناس ارشد سیاست خارجی و تحلیلگر روابط بین الملل در این عرصه گفتگو کرده است:

ترامپ مصمم‌تر و خشن‌تر از دور قبل است

علی بیگدلی به در یکی از مصاحبه‌های خود او گفت: «ترامپ در دور اول ریاست جمهوری خود به علت فقدان ازمایش ها سیاسی، تا حدودی رها عمل می‌کرد. اما در سال‌های تازه به علت مشاوران زیاد قوی خود، موفق شد خود را به نقطه‌ای بهتر از ۸ سال پیش رساند و به علت مطالعه‌هایی هم که در حوزه مشکلاتهای گوناگون سیاسی و نظامی داشته، چهره‌ای تازه از خود مشخص می کند. اما معتقدم آن‌هایی که فکر می‌کنند ترامپ تبدیل به شخص آرامی شده است، کاملا نادرست می‌کنند. او با استراتژی‌های تازه و با قدرتی متفاوت داخل کاخ سفید خواهد شد. این مسئله را هم فراموش نکنیم که قضیه ترامپ در حوزه سیاست خارجی فقط ایران نیست، بلکه مسائل بسیاری وجود دارد که باید به ان‌ها رسیدگی کند. ترامپ با اتحادیه اروپا در روبه رو قضیه اوکراین چالش‌های زیاد بسیاری خواهد داشت. ترامپ در روبه رو اوکراین تهدید‌هایی را نقل کرده و حتی ناتو را نیز تهدید کرده است؛ به این علت یک رویه خاص را در پیش گرفته است.»

او گفت: «بعضی اوقات به کارگیری «سیاست سکوت» می‌تواند زیاد سازنده باشد. معتقدم تا وقتی که سیاست‌های ترامپ در روبه رو ایران اشکار نشده است، از پیشداوری دست برداریم و سیاست انعطاف پذیرانه تری را منفعت گیری کنیم. این سیاست می‌تواند شامل صبوری برای اشکار‌تر شدن شرایط باشد. شرایط منطقه و شرایط ایران زیاد حساس است. این گمان وجود دارد که ترامپ برای حل قضیه منطقه خاورمیانه به نتانیاهو برگ سبز بدهد؛ علت هم اشکار است؛ حالت خاورمیانه زیاد ناپایدار است و انتظار می‌رود به سمت اسایش حرکت کند. غرب مایل است در خاورمیانه اندوخته گذاری کند، اما با دقت به شرایط حاضر، این امکان را از دست داده است. در این شرایط تشکیل تنش از سوی ما در منطقه می‌تواند تبعات بسیاری داشته باشد. اصرار من بر این است که ترامپ نسبت به دور اول ریاست جمهوری خود، زیاد متفاوت، مصمم‌تر و حتی خشن‌تر خواهد می بود.»

باید از نگرانی اروپایی‌ها نسبت به ترامپ نهایت منفعت گیری را ببریم

این تحلیلگر ارشد سیاست خارجی او گفت: «نگاهی به ترکیب وزرای انتخابی ترامپ، نوع دیدگاه وی را اشکار می‌کند. وزرای ترامپ، غالبا یهودی و وابسته به لابی‌های صهیونیستی می باشند. به باور من بهترین کار احتمالا این باشد که سیاست ایران تا ۲۰ ژانویه و ورود ترامپ به کاخ سفید، زیاد تر مبتنی بر سکوت و صبر باشد. با همه این‌ها تقریبا دور از انتظار است که ترامپ تصمیم داشته باشد در روبه رو ایران از مرحله مذاکره و سپس سختی‌های اقتصادی احتمالی بالاتر رفته و گزینه نظامی را انتخاب کند. ترامپ یک «بیزینس من» است و اتفاقا برخلاف آن چه برخی فکر می‌کنند، جمهوریخواهان به شدت محافظه کار می باشند و با دقت به این موارد، ترامپ تلاش خواهد کرد برای رسیدن به اهداف اقتصادی خود، راه‌های مسالمت آمیزی را انتخاب کند. او ترجیح می‌دهد به کانون‌های مشکلات خود چیزی اضافه نکند. مشکل مهم او اوکراین است، اما افزون بر اوکراین، کابینه شولتس از هم پاشیده و انتخابات زودهنگام در آلمان برگزار خواهد شد و در فرانسه نیز حالت مکرون با مشکلاتی رو به رو است، حالت انگلستان هم تعریفی ندارد. با این همه بحران، ترامپ علاقه‌ای به مشکل تازه ندارد.»

او گفت: «در روبه رو ایران، قطعا ترامپ ابتدا از در مذاکره داخل می‌شود. روز قبل نیز آقای پزشکیان سخنانی داشتند که جوهره آن سخنان را می‌شود اینگونه دریافت کرد که آمریکا یک حقیقت است و نمی‌توانیم نادیده بگیریم، بلکه باید روی مدیریت روابط متمرکز شود. اما من معتقدم همانطور که ما این باور را داریم، فرد روبه رو هم باید ما را بپذیرد و شرایط ایران را فهمیدن کند. درمورد مسائل غزه و اسرائیل نیز، استراتژی بایدن و ترامپ کاملا متفاوت است. بایدن پشتیبانی‌های مالی بسیاری به نتانیاهو کرد، اما مذاکرات صلح او به جای خاصی نرسید و لابی‌های یهودی هم چندان از کارکرد او راضی نبودند، به این علت، از اکنون به سپس و با برگشت ترامپ به کاخ سفید، به گمان زیاد رسیدن به نتیجه در لبنان شدت بالاتری خواهد داشت و حتی گمان پذیرفتن همان قطعنامه ۱۸۰۱ زیاد بالاست، اما درمورد غزه نمی‌توان به صراحت او گفت آینده چه خواهد شد چرا که اسرائیل دیگر نمی‌خواهد بپذیرد غزه جدا گانه وجود داشته باشد. درمورد تنش اسرائیل و ایران اما، دور از انتظار است اتفاق خاصی رخ دهد. من همیشه طرفدار این ایده بودم که روابطمان را با اروپا گسترش دهیم، چرا که تنش‌های ما با اروپا زیاد کم بوده وتوانسته ایم با اروپایی‌ها راحت‌تر کنار بیاییم. امیدوارم آقای پزشکیان بعد از راهی شدن ترامپ به کاخ سفید، چند سفر به سرزمین‌های مهم اروپایی داشته باشند و در شرایطی که اروپایی‌ها بابت اوکراین نسبت به ترامپ نگرانی دارند، از زمان منفعت گیری کرده و شرایط را به سود خودمان تحول دهیم.»

منبع :


فرارو