به گزارش مهتاب من
به گزارش خبرنگار فرهنگی مهتاب من از تنسیم، هنگامی سخن بگویید از پلیس و نیروی انتظامی پیش می‌آید، نقش رسانه برجسته‌تر می‌شود؛ تاآنجاکه می‌تواند با شفاف‌سازی و از بین بردن ابهام درمورد کارکرد و فعالیت‌های آن به بازوی کمکی نیروهای پلیس تبدیل شود. زیاد از ما سروکارمان به قسمت‌هایی از فراجا (فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران) افتاده که پلیس راهنمایی و رانندگی (راهور) از معمول‌ترین و با اهمیت ترین‌هایش است.
در کنار آن، پلیس فضای تشکیل و تبادل اطلاعات (فتا)، سازمان ماموریت عمومی، پلیس مبارزه با موادمخدر و پلیس آگاهی را می‌توان نام برد که بیشترین ربط را با شهروندان دارند. این که فکر شهروندان از این قسمت‌های فراجا چیست و چه مقدار از فعالیت آنها آگاه‌اند و چه سؤالاتی از آنها در ذهن دارند، نقطه اغاز تشکیل برنامه‌ای می بود که با مقصد جواب به سؤالات شهروندان از فراجا و شناخت مردم از عمل های آنان روی آنتن رفت.
این برنامه در هفت تکه با نام «لبه تیغ» به‌همت معاونت فرهنگی اجتماعی فراجا و به‌تهیه‌کنندگی محمدجواد شجری و کارگردانی فرهاد دوانقی در مرکز رسانه‌ای رسا تشکیل شده و جمعه‌ها حوالی ساعت ۱۵:۱۵ میزبان مخاطبان شبکه دو سیماست. این برنامه با اجرای سحر امامی و با محوریت او گفت‌وگوی بی پرده و شفاف فرماندهان پلیس با مردم، به فصل دوم خود رسیده است.
او گفت‌وگوی ما با فرهاد دوانقی، کارگردان این برنامه که کارگردانی مستندهای «راه ماندگار» درمورد پاسگاه‌های مرزی نیروهای انتظامی، «نخل خاکی» درمورد حادثه ریزش ساختمان متروپل و ده‌ها مستند اجتماعی را در کارنامه خود دارد، درمورد چگونگی تشکیل و ویژگی‌های این برنامه است.
مشروح او مباحثه در ادامه آمده است:
* مطرح اولیه این برنامه چطور شکل گرفت؟
با دقت به علاقه‌مندی‌ام به موضوعات اجتماعی و توانایی حضورم در برنامه «درشهر» مدام با سؤالات متعدد مردم درمورد نحوه کار پلیس روبه رو می‌شدم و چون خودم میانه ساخت مستندهایم از نزدیک با قسمت های گوناگون نیروی انتظامی آشنا شده بودم، فکر می‌کردم مردم حق دارند سؤالات‌شان را از پلیس بپرسند و مطالباتشان را گفتن کنند. این مسئله انگیزه اولیه من از تشکیل «لبه تیغ» می بود که هنگامی آن را با معاونت فرهنگی اجتماعی فراجا درمیان گذاشتم، از آن استقبال و ساختار برنامه بر پایه سوال و جواب از فرماندهان فراجا برای شفاف‌سازی و از بین بردن ابهام در ذهن مردم طراحی شد.
علت انتخاب نام «لبه تیغ» هم این می بود که پلیس در سال‌های تازه به علت هجمه های رسانه ها، گویی بر لبه تیغ ایستاده و در هر اتفاقی، انگشت تهمت به نیروهای پلیس است. مقصد این می بود که ضمن جواب به هجمه‌ها و افکار عمومی، این تهمت از پلیس با گفتن صادقانه عملکردش برداشته شود.
* برای باورپذیرکردن برنامه چه قسمت‌هایی را درنظر گرفتید؟
به نظرم آمد که فضا را به شکل او گفت وگوی دوستانه بین نمایندگان مردم که خبرنگاران‌اند و فرماندهان ناجا طراحی کنیم و سؤالات مردم را از زبان خبرنگاران بشنویم.
* عکس العمل فراجا به این دعوت چه می بود؟
به علت علاقه‌ام به حوزه‌های شهری و مسائل اجتماعی، با زیاد تر یگانه ای تابعه و سازمان های جدا گانه فراجا در ربط بودم و در هر بار مراجعه هم با استقبال روبه رو شدم. وقتی هم که مطرح این برنامه را اراعه دادم، معاونت فرهنگی اجتماعی فراجا از هیچ کمکی کوتاه نکرد.
* فرماندهان چطور؟
برای اولین بار است که یک نهاد رسمی خودش را در معرض سوال، آن هم به این نحو قرار و همه سؤالات را با صراحت جواب می‌دهد. فرماندهان هم از این فرصتی که می‌توانستند به افکار عمومی جواب بدهند، استقبال کردند.
* چطور به انتخاب سحر امامی برای اجرای برنامه رسیدید؟
این برنامه نیاز به یک مجری و هدایتگر کاربلد و پرانگیزه داشت. سحر امامی در بین گویندگان برنامه های خبری و او گفت وگو با مسئولان، چهره‌ای شناخته شده است و علاوه بر تسلط و تبحرش در اجرا، به موضوعات روز هم کاملاً واقف است و در او گفت‌وگوها کاملاً حرفه‌ای حرکت می‌کند. ازاین رو، او را برای اجرا انتخاب کردیم.
* چینش مهمان، مجری و خبرنگاران به چه شکلی طراحی شد تا مخاطب را جذب کند؟
سردبیر برنامه، نوشته او گفت و گو و سؤالات مجری را از قبل طراحی کرده می بود و شبهات، مشکلات پلیس و مواردی که کانون هجمه و دعوا به پلیس می بود، در اختیار مجری قرار داشت و علاوه بر این می‌توانست هر کجای او گفت و گو داخل شود و سؤالش را بپرسد. خبرنگاران نیز می‌دانستند که می‌توانند هر سؤالی را بپرسند و درنهایت و از همه مهم‌تر، مهمان برنامه که یکی از فرماندهان پلیس می بود سؤالات را از قبل نمی‌دانست و آماده پاسخگویی به همه سوال‌ها می بود.
* این برنامه برای خود فرماندهان چه جذابیتی داشت؟
اول باید بگویم که با وجود آشنایی‌ام با این فرماندهان، سوال و جواب‌ها برای من نیز جذابیت داشت و از این همه صراحت و دقت در جواب دادن راضی بودیم. قرار می بود ما صدای مردم باشیم و سؤالات مردم را بپرسیم. از هجمه‌ای که به پلیس می‌شود، آگاه بودم و انتظار داشتم با جواب‌های کلیشه‌ای روبه رو شوم؛ اما جواب‌ها صادقانه و قانع کننده می بود.
* موردی هم می بود که فرماندهان نخواهند جواب دهند؟
این اتفاق رخ نداد و اگر موردی نیز گفتنی نبوده است، با علت درمورد دلایل آن توضیح می‌دادند.
* در دعوت از این فرماندهان به مشکلی برنخوردید؟
همه میهمانان فصل اول، دعوت برنامه را پذیرفتند و مشکلی در خصوص حضورشان نداشتیم. سردار گودرزی، فرماندهی مرزبانی؛ سردار مهری؛ سردار قنبری؛ سردار مجید؛ سردار رحیمی و در رأس آنان، سرتیپ پاسدار احمدرضا رادان، فرمانده کل انتظامی هم از این برنامه استقبال کردند و با وجود در این برنامه به همه سؤالات جواب دادند.
* با این حساب، تشکیل برنامه ادامه می‌یابد؟
فصل دوم این برنامه در دست تشکیل است و بلافاصله سپس از آخر فصل اول روی آنتن می‌رود. در فصل تازه، تغییراتی در شکل برنامه داده‌ایم و تلاش کرده‌ایم برنامه را از حالت او گفت‌وگومحور به سمت روایت قصه‌ها و بازسازی پرونده‌ها ببریم تا برای مخاطب نیز دلنشین‌تر شود.
به پلیس مطمعن کنیم
سحر امامی، گوینده و مجری تلویزیون را با اجرای «او گفت وگوی اختصاصی» در شبکه خبر می‌شناسیم. وی که با برنامه «به خانه برمی‌گردیم» و «صبح با خبر» شبکه تهران گویندگی را اغاز کرده، اکنون در کنار گویندگی خبر، در برنامه «لبه تیغ» شبکه دو هم به گفتن مجری برنامه در قاب تلویزیون است.
* از حضورتان در این برنامه بگویید و این که چطور به این برنامه دعوت شده‌اید؟
برنامه «لبه تیغ» با محوریت او مباحثه با فرماندهان نیروی انتظامی روی آنتن رفته است. در همان روزهای آغازین برنامه ازطرف گروه تهیه و تشکیل به این برنامه دعوت شدم و قرار شد در ساختار برنامه که شکل او گفت وگو دارد، من در مقام پرسشگر وجود داشته باشم.
* به گفتن نماینده افکار عمومی تلاش می‌کردید چه سؤالاتی از مهمان برنامه سوال کنید؟
به هرحال، همه ما گذرمان به قسمت‌های گوناگون نیروی انتظامی افتاده است. از اداره گذرنامه و راهنمایی و رانندگی گرفته تا کلانتری و پلیس فتا و… . بعد، مسئله مهم ما در این برنامه بازنگری در نگاه مردم به پلیس و نیروی انتظامی می بود. همان سؤالاتی که مردم از پلیس دارند، همان غر زدن‌ها و گله‌گذاری‌ها را می‌خواستیم صریحاً بپرسیم. من هم بدون رودربایستی و به دور از روال رسمی ای که در او گفت وگوهای خبری دارم، سؤالات مردم را نقل می‌کردم. همانند این می بود که پلیس را روی لبه تیغ گذاشت‌هایم و جواب مطالبات مردم را از آنها می‌خواستیم.
*در این حالت، حرکت میهمان برنامه چطور می بود؟
آنها با روی گشاده جواب سؤالات را می‌دادند. به جرأت می‌گویم که در همه برنامه ها رؤسا و فرماندهان نیروی انتظامی با ما همکاری کردند. همه سؤالات و گله های ها را جواب می‌دادند و در کنار سپس امنیتی، وجه انسانی و مهربانی پلیس را به نمایش می‌گذاشتند.
* وجود خبرنگاران در برنامه چه مقدار به کیفیت برنامه و دوری از یک‌نواختی آن پشتیبانی کرد؟
قرار می بود این برنامه فقطً برنامه‌ای او گفت وگومحور با وجود میهمان و مجری نباشد، از این رو، ساختار برنامه را با وجود خبرنگاران حوزه اجتماعی تعریف کردیم تا شکل برنامه متنوع شود. این وجود برای من هم زیاد خوب می بود؛ چون من در این جمع، گوینده صرف نبودم و فضا بین من و خبرنگاران تقسیم می‌شد و خبرنگاران با مطرح سوال‌های تخصصی و آگاهی‌شان از نوشته، به چالشی شدن او گفت‌وگوها پشتیبانی می‌کردند.
* در اجرای برنامه چه نکاتی را لحاظ می‌کردید؟
از کودکی چهره خاصی از پلیس در ذهنمان نقش بسته است و این حس مطمعن و اتکا به یک فرد خارج از محیط خانواده به ما حس امنیت می‌بخشد. من تلاش کرده‌ام این باور را به همه یادآوری کنم که پلیس در وهله اول، جهت اسایش و قوت قلب ماست و در اوقات الزامی باید برای حل مشکلات به پلیس مراجعه کرد.
مسئله بعدی، نمایش اقتدار پلیس بر روی آنتن می بود که به مسئله اول هم پشتیبانی می‌کند؛ چون هنگامی به قوت و اقتدار پلیس باور داشته باشیم، به او اتکا می‌کنیم. در نهایت، تلاش کردم ابعاد انسانی این گروه از جامعه را به نمایش بگذارم تا مخاطبان فهمید شوند که مأمور قانون در هر جایگاه و وضعی که هست، در وهله اول انسانی دارای حس و عاطفه است و او هم در ارتباطش با مردم ملاحظات انسانی دارد.
* به نظرتان اجرا در برنامه‌های غیرخبری می‌تواند به مجری خبر پشتیبانی کند؟
احتمالا باید او گفت که اینها دو مقوله متفاوت از هم اند. من برای دیده شدن به این برنامه نیامده‌ام، بلکه نوشته برنامه و علاقه‌ام به موضوعات اجتماعی، من را به این برنامه آورد و فکر کردم از بعد این کار، یعنی معارفه وجوه گوناگون پلیس در قاب تلویزیون برمی‌آیم.
* این برنامه چه توانایی‌ای برای شما به همراه داشته است؟
اغاز کارم در تلویزیون با اجرا در گروه اجتماعی شبکه پنج می بود. این برنامه را در ادامه همان اجراها می بینم، ضمن این که حس می کنم زیاد بهتر و با توانایی‌تر شده‌ام. این برنامه زیاد تر از این جهت برایم مهم است که مخاطب سخن‌ها و درددل‌های کارکنان پرتلاش نیروی انتظامی را می‌شنود و نیز فرصتی به مخاطب داده شده تا سؤالاتش را از پلیس بپرسد.
* تأثیر این برنامه را در جامعه چطور می‌بینید؟
احتمالا با اهمیت ترین مسئله‌ای که از بین این او گفت‌وگوها می‌توان دریافت، این باشد که در برخورد با هر مشکل یا قضیه‌ای، مسیر قانونی و رسمی‌اش را انتخاب و به پلیس مطمعن کنیم؛ چون تنها مجرایی است که مشکل را از طریق قانون رفع می‌کند. امیدوارم این برنامه اقتدار و قوت پلیس را برای مخاطبان یادآوری کرده باشد و ما نیز در برنامه به بازنمایی این عکس پشتیبانی کرده باشیم.
انتهای مطلب/
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکارها