به گزارش مهتاب من
به گزارش مهتاب من به نقل از رویترز در این آزمایش به طور اتفاقی، ۲۴ بیمار دچار DME در برزیل به دو گروه تقسیم شدند: گروه نخست به زمان چهار هفته روزانه قرص لامیویدین و گروه دوم دارونما دریافت کردند، سپس هر دو گروه تحت تزریق استاندارد داروی آواستین قرار گرفتند. بعد از چهار هفته مصرف خوراکی، گروه لامیویدین بهطور متوسط توانستند نزدیک به ۹.۸ سخن زیاد تر از ابتدا روی جدول بینایی بخوانند، در حالی که گروه دارونما با افت ۱.۸ سخن روبه رو شد.
چهار هفته بعد از تزریق یکباره آواستین، بهبود دید گروه لامیویدین ۱۶.۹ سخن—معادل بیشتر از سه خط روی جدول—می بود، حال آنکه گروه تزریقی خالص آواستین فقط ۵.۳ سخن ارتقا در خواندن داشتند. این دادهها مشخص می کند لامیویدین با مهار مرحله های اولیه التهاب تبدیل DME، علاوه بر کارایی با آواستین، بهتنهایی نیز میتواند جهت افزایش قابلدقت بینایی شود.
جایاکریشنا امباتی از دانشگاه ویرجینیا، رهبر این مطالعه، میگوید: «یک داروی خوراکی ارزان که همین تأثیر یا زیاد تر از تزریق داخلچشمی داشته باشد، میتواند تحول شگرفی در مراقبت از بیماران تشکیل کند، بهاختصاصی در مناطقی که دسترسی به متخصص چشم محدود است یا بیمار قادر به پرداخت هزینههای ماهیانه تزریقات نیست.»
با قیمت نزدیک به ۲۰ دلار در ماه و عوارض جانبی اندک، لامیویدین این پتانسیل را دارد تا اولاً بار تزریقهای پرهزینه را افت دهد و ثانیاً بیماران را از مراجعه مکرر به کلینیکها بینیاز کند. محققان امیدوارند با انجام فازهای بزرگتر و طویل مدت، این روش درمانی را به شدت داخل موارد بالینی کنند.
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکارها