به گزارش خبرنگار فرهنگی مهتاب من از تنسیم، احسان شادمانی مستندساز و یکی از چهره‌های فعال در حوزه فلسطین و مستندسازی با این مضمون است. مستندهای «داستان ساحل شرقی»، «آن هفت روز» و «نحیط» از جمله آثار اوست که درمورد فلسطین ساخته شده است.

«نحیط» روایت‌گر زنی پرستار، اهل غزه است که در پی جنگ و حملات هوایی ظالمانه رژیم غاصب صهیونیستی با مشکلات و چالش‌های بسیاری مواجه می‌شود. وجه اختلاف این مستند، تشکیل آن در سرزمین‌های اشغالی با گروهی از تصویربرداران فلسطینی است که در عین حال، گروه کارگردانی، تدوین و تهیه‌کنندگی در داخل ایران به فعالیت مشغول‌اند.

شادمانی که کارگردان این فیلم مستند است، درمورد سوژه مستند نحیط می‌گوید: پیشتر توانایی‌ای داشتیم و توانسته بودیم با تیمی در داخل غزه ربط بگیریم و فیلمی بسازیم. با دقت به همین توانایی، به سوژه‌ای به‌اسم خانم «ساره فوزی ناصر» پرستار ۲۵ساله اهل غزه رسیدیم که در دانشگاه الازهر مصر درس خوانده است و همراه با همسر و دو فرزندش در غزه زندگی می‌کند. سناریوها را رد و بدل کردیم و در نهایت اشکار شد که قرار است این فیلم را در چه لوکیشنی و با چه رویکردی بسازیم. در نهایت، همکاران ما در غزه به‌زمان ۳ روز داخل بیمارستان از او تصویربرداری کردند اما سپس از این ۳ روز ربط ما با او به‌زمان نزدیک به ۴۰ روز قطع شد.

او همین طور گفت: سپس از ۴۰ روز که خبری از خانم فوزی ناصر اشکار کردیم، به ما انها گفتند که اسرائیل به منطقه بیمارستان داخل شده است و دوربین به‌همراه رم‌هایش در محل بیمارستان باقی مانده است، خانم فوزی ناصر نیز در حالت کما قرار دارد و پسر ۴ساله‌اش شهید شده است. تیم تشکیل اهل غزه فکر می‌کردند ساخت این مستند نیمه‌همه مانده و سوژه از بین رفته است، اما به آنان گفتیم که این ماجرا جای کار دارد، از آنها خواست کردیم دوربین را مجدد احیا کنند و بالای سر او بروند، نزدیک به ۱۵ روز سپس، او به زندگی برگشت و کار او را به‌گفتن پرستار اغاز کرد.

او درمورد نام‌گذاری این فیلم مستند او گفت: اسم این مستند نحیط است که در واژگان عربی به‌معنی اشکی است که از چشم نمی‌آید اما در سوز دل و سینه وجود دارد، احتمالا بتوان او گفت نوعی بغض فروخورده است.

سردار شهید علی شادمانی، پدر احسان شادمانی است که در جریان حملات رژیم صهیونیستی به کشورمان به شهادت رسید. او در زمان شهادت به‌گفتن فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیا(ص) مشغول به خدمت می بود.

احسان شادمانی در جواب به سؤالی درمورد این که آیا پدرش در جریان فیلم‌های مستند او بوده و یا این که آنها را تماشا می‌کرده است، او گفت: قبل از هر چیز باید بگویم برایم زیاد قابل افتخار است که پدرم جانش را برای مردمی داد که زیاد باارزش‌اند و ما به این نوشته افتخار می‌کنیم.

وی خاطرنشان کرد: من و پدرم ربط زیاد نزدیکی داشتیم؛ سوژه‌ مستندهایی را که کار می‌کردم، به ایشان نشان می‌دادم و نظراتش را دریافت می‌کردم. خاطرم است ۳ سال پیش می بود که به‌صورت جدی تصمیم گرفتم درمورد تاریخ فلسطین و رژیم صهیونیستی فیلم‌سازی کنم، هنگامی نوشته را با ایشان در بین گذاشتم، او گفت؛ «این‌که ماموریت شما است.»، هر فیلمی هم که ساخته می‌شد با هم می‌دیدیم و نظرش را می‌او گفت. فکر می‌کنم در چند زمان تازه، همه مستندهایی را که درمورد این نوشته ساخته‌ام، دیدند و نظر دادند.

او با پافشاری  بر این که روایت زندگی در دل جنگ یکی از سوژه‌های مهم مستندهایش بوده است، او گفت: یکی از موضوعاتی که برای ایشان دلنشین می بود و مدام مرا تشویق می‌کرد که درمورد‌اش فیلم بسازم این می بود؛ “نگاه اجتماعی به مردم فلسطین را نگه داری کنید.”، برای مثال، در مستند «داستان ساحل شرقی» و «آن هفت روز» جریان‌داشتن زندگی را نشان دادیم. در مستند سرزمین ققنوس به چادر جنگ‌زده‌ها می‌رویم اما باز هم روایت زندگی نشان می‌دهیم. مستند نحیط نیز این چنین روایتی داشت که یقیناً زمان نشد پدرم آن را تماشا کند.

مستند «پرونده‌های بی‌بی» ساخته الکس گیبنی درمورد پرونده قضایی نخست وزیر رژیم صهیونیستی است. شادمانی در او گفت‌وگویی که چندی پیش در یکی از برنامه‌های تلویزیونی داشته است، درمورد این مستند خارجی نیز گفت: این فیلم مستند، ترکیبی از تصاویری است که خودشان ادعا می‌کنند از طریق دوربین‌های مداربسته جلسات بازجویی نتانیاهو، خانواده و برخی از همکارانش دریافت شده است، کنار آن با برخی از افراد مطلع نیز او مباحثه شده است. همان گونه که می‌دانید پرونده‌هایی از نتانیاهو که در این مستند بازدید شده است، مربوط به سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ است. این پرونده‌ها که اسمشان یک‌هزار، دوهزار و سه‌هزار است، مربوط به هدیه‌ها و رشوه‌هایی است که او و خانواده‌اش دریافت کرده‌اند، یقیناً این شک و ابهام وجود دارد که؛ این فیلم‌ها چطور از دل نهادهای اطلاعاتی همانند موساد بیرون کشیده شده است؟

او همین طور گفت: این مستند زیاد دلنشین دقت است؛ چرا که در آن گفتن می‌شود نخست وزیر رژیم صهیونیستی از اندوخته‌داران گوناگون و تجار ثروتمند در سراسر دنیا، رشوه‌هایی گرفته است تا یک‌سری کارچاق‌کنی‌هایی انجام بدهد!

شادمانی ضمن معارفه الکس گیبنی او گفت: الکس گیبنی یک مستندساز امنیتی است و اشکار است که تعداد بسیاری از کارهای او به‌واسطه اطلاعات امنیتی که در اختیارش گذاشته شده است، ساخته می‌شود. یقیناً درست است که در قسمت مستند اسکار جایزه گرفته است اما مخاطبی که فیلمش را می‌بیند فهمید می‌شود که این حجم از اطلاعات به‌راحتی در اختیار یک مستندساز قرار نمی‌گیرد، علاوه بر این، مگر می‌شود که فیلم‌های امنیتی از بازجویی نخست وزیر رژیم صهیونیستی را در فیلمت نشان بدهی، اکران هم بگیری اما زنده بمانی؟!

این فیلمساز مستند در جواب به سؤالی درمورد این که چرا این چنین فیلمی ساخته می‌شود، فرمود: هنگامی جنگ ۷ اکتبر اغاز شد و به‌شکلی بی‌رحمانه به غزه دعوا کردند، جنایت‌های بی‌شماری انجام شد، دیدید که تعداد بسیاری از مردم دنیا نسبت به این فجایع انسانی اعتراض کردند، به‌نظر می‌رسد که هیئت حاکمه آنان و به‌اختصاصی افرادی که پشت‌پرده دارای قوت می باشند، با اجازه دادن برای ساخت این چنین فیلم‌هایی به‌جستوجو این می باشند که بگویند کلّیت رژیم اسرائیل متفاوت با نتانیاهو و جنایاتی است که او رقم زده است، به‌عبارت دیگر می‌خواستند بگویند؛ “حساب ما را از نتانیاهو جدا کنید”! دلنشین است که همانند به این چنین سیاستی را در حرکت سیاستمداران آمریکایی هم می‌بینید؛ جایی که می‌گویند؛ “ترامپ دیوانه است و کارهای او مورد قبول دولت آمریکا نیست”، از سویی دیگر، زیاد خنده‌دار است که ترامپ تهدید می‌کند و می‌گوید؛ “اگر نتانیاهو را مجدد به محاکمه ببرید، پشتیبانی‌هایی را که به رژیم صهیونیستی انجام می‌دهم، قطع می‌کنم”! به این علت به‌راحتی می‌توان فهمید که پشت‌پرده، اتفاقات فرد دیگر در حال وقوع است.

وی پافشاری کرد: در این مستند چند مسئله برایم زیاد دلنشین می بود؛ برای مثال، شخصیت نتانیاهو، شخصیت زیاد حقیری است، می‌بینید که او در برخی از معاملاتش یک بسته سیگار یا یک شیشه مشروب به‌گفتن رشوه گرفته است! اینها مشخص می کند که او چه‌شخصیت حقیری است.

انتهای مطلب/+