به گزارش خبرنگار فرهنگی مهتاب من از تنسیم، کتاب «تویی که عاشق‌ترینی»، نوشته مریم بصیری، در ۴۰ پرده با قلمی ادبی و متنی شورانگیز و احساسی زندگی امام حسین (ع) را از بدو تولد تا لحظه شهادت را روایت می‌کند. اتفاق کربلا و به اسارت گرفتن اهل‌بیت ایشان در این تاثییر روایت و در آخر به شور و اشتیاق اربعین حسینی ختم می‌شود.

این کتاب با زاویه دید تازه و با روایتی دلنشین، خواندنی و عاشقانه مخاطب را منزل به منزل با خود همراه می‌کند. حکیمه سادات نظیری، فعال حوزه کتاب، در یادداشتی به معارفه این تاثییر پرداخته لست که در ادامه می‌خوانید:

همه آدم و عالم دلشان می‌خواهد با اباعبدالله(ع) سخن بزنند. این را از دلنوشته‌های محرم و شب جمعه شبکه‌ها و کاربران می‌گویم. اما کتاب «تویی که عاشق‌ترینی» نحوه تازه‌ای از سخن زدن با ارباب کربلاست. اغاز می‌کند از تولد و نرم نرم حتی تولد حضرت زینب(س) و قمر بنی هاشم(ع) را هم می‌گوید. و همه این‌ها طوری است انگار داریم با امام سخن می‌زنیم.

کتاب پیش می‌رود تا خود اربعین، انگار همه زندگی سیدالشهداء(ع) را در محضر خودشان نامه‌وار نقل کرده باشیم. جمله به جمله ارادت و شور است که در این صفحه‌ها نوشته شده. نحوه ادبی جملات، کتاب را به فضای شاعرانه نزدیک‌تر کرده اما نویسنده کوشیده تا اطلاعات تاریخی خوبی هم لابلای دلنوشته‌ها بگنجاند.

مریم بصیری برای نوشتن این کتاب بی‌شک به یکی از شهدای کربلا توسل کرده و هنگامی کتاب را انتشارات کتاب جمکران چاپ کرده است، یعنی اکنون آدم‌های بسیاری برای سخن زدن با امامشان جمله دارند. می‌توانند کتاب را ورق بزنند و حس کنند این خودشانند که هم روضه می‌خوانند، هم درد دل می‌کنند، هم سخن می‌زنند با امام و سبک خواهد شد.

«تویی که عاشق ترینی» برای چند دسته از آدم‌ها کتاب خوشایندی است:

اول نوجوانان و جوانانی که شور حسینی در رگ‌هایشان غلیان می‌کند و زیاد زمان‌ها حوصله کافی برای خواندن کتاب‌های پژوهشی و معنوی را ندارند.

دسته دوم مادرها می باشند که هیچ‌زمان روضه خوبی نصیبشان نمی‌شود و این کتاب روضه‌های کوچکی است که دلشان را به پرچم سیاه گنبد اباعبدالله(ع) گره می‌زند.

دسته سوم همه شاعرانی می باشند که از جملات ادبی و این سبک کتاب‌ها لذت بیشتری می‌برند. و در آخر این کتاب برای همه افرادی که با امام سخن دارند اما رویشان نمی‌شود بگویند، یا مشغله و زندگی هنگامی نمی‌گذارد که زانوی ادب کنند و بنشینند به سخن زدن با امام، مناسب است.

انتهای مطلب/