به گزارش خبرنگار فرهنگی مهتاب من از تنسیم، حبیب احمدزاده، نویسنده و پژوهشگر، در یادداشتی مختصر که برای انتشار کردن در اختیار مهتاب من از تنسیم قرار گرفته، به وقایع تازه عکس العمل نشان داده و نوشته است:

هنگامی نوجوان بودم، داستان «خانه قانون‌زده»، تاثییر چارلز دیکنز را خواندم. در آن داستان، زنی اشرافی و ثروتمند می بود که از انگلیس به کودکان آفریقا دلسوزی می‌کرد اما هیچ زمان به فرزندان خودش دقت نکرده و نیازهای آنان را هیچ زمان برآورده نمی‌کرد. 

ملانیا، بانوی اول ایالات متحده، در زمان دیدار آلاسکا بین سران آمریکا و روسیه، نامه‌ای به همسرش ترامپ داد تا به پوتین بدهد. در نامه این چنین آمده می بود که آقای پوتین، کشتن کودکان اوکراینی نادرست است و آنها باید در صلح زندگی کنند. و شما می‌توانید فقط با حرکت دادن قلم خود روی کاغذ، این کشتار را متوقف کنید… .

و نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، نیز پیامی تصویری به مردم ایران فرستاد مبنی بر این که اسرائیل از تشنگی مردم ایران غمگین و آماده است تا مشکل افتآب در ایران را حل کرده و به پشتیبانی مردم ایران بشتابد.

اکنون ملانیای گرامی، قبل از این که نامه را به پوتین بدهی، فقط با یک گردش دست لطفاً به همسرت ترامپ، که نزدیکترین فرد در جهان به توست، پیشنهاد کن که از همدستی با نتانیاهو در کشتار مداوم بیشتر از ۳۰ هزار کودک در غزه و فلسطین دست بردارد. مگر این که باور داشته باشید که یک کودک چشم آبی اوکراینی حق حیات متغیری نسبت به یک کودک چشم قهوه‌ای فلسطینی دارد.

و نتانیاهو! اگر به دیگران اهمیت می‌دهی، قبل از به فکر تشنگی ما ایرانیان بودن که در دعوا اخیرتان بیشتر از هزار و ۲۰۰ نفر از غیرنظامیان آنها را کشته و هزاران نفر را مجروح کرده‌اید، لطفاً اجازه دهید آب و غذا داخل غزه شود و از سرقت منبع های آبی کشورهای مجاورتان در این ۷۰ سال دست بردارید.

ما ایرانی‌ها ضرب‌المثلی داریم که می‌گوید: کل(کچل) اگر طبیب بودی سرخود دوا نمودی.

مسئله آماری: درصد کودکان کشته شده در درگیری غزه ۳۷.۷٪ است؛ ولی درصد کودکان کشته شده در درگیری اوکراین ۰.۳٪.

دیگر هیچ نمایشی مردم جهان را فریب نخواهد داد؛ به خصوص بعد از این قتل عام‌ها در خاورمیانه.

انتهای مطلب/