به گزارش گروه فرهنگی مهتاب من از تنسیم، ابوالفضل جلیلی در این کارگاه او گفت: همیشه آرزو داشتم تا جایی که امکان دارد با جوانان علاقه‌مند به بازیگری و کارگردانی سخن بگویید کنم چون راه‌های بسیاری را طی کردم  و نمی‌خواهم جوانان علاقمند دچار آزمون و اشتباه شوند. افرادی که به بازیگری علاقه دارند باید بدانند که این حرفه دارای چند فرمول است.

او همین طور گفت : برخی گمان می‌کنند که حتما باید در کلاس‌های بازیگری گوناگون شرکت کنند تا به پیروزی دست اشکار کنند در صورتی که اینگونه نیست. بازیگر در ابتدا و پیش از هر چیز باید یک موقعیت را باور کند و این یکی از راه‌های رسیدن به پیروزی در بازیگری است.

کارگردان فیلم «گال» گفتن داشت: دوربین سینمایی در حکم آدم نامحرم است که داخل حریم شما می‌شود و قوت بازیگر در حذف دوربین و دیگر عوامل تشکیل یک تاثییر است، چراکه این موارد مانع بازی صحیح او خواهد شد. بهترین بازیگران برای من در طول دوران فیلمسازی، افرادی بودند که علاقه و اشتیاقی به دوربین و بازیگری نداشتند. مدام با خود فکر کرده‌ام که چرا این چنین افرادی بهتر از علاقه‌مندان به بازیگری عمل می‌کنند. به نظر من این نوشته به این علت است که آن‌ها تنها به جستوجو انجام ماموریت خود می باشند و صحنه را باور می‌کنند اما بازیگران حرفه‌ای بعضی اوقات به جستوجو مسائل دیگر نظیر چگونگی آراستگی ظاهر خود در روبه رو دوربین می باشند.

وی با گفتن این که خالص‌ترین هنر از نظر او، «آواز» است، او گفت: به علت این که آواز از درون یک فرد سرچشمه می‌گیرد. متاسفانه مقصد برخی افراد از ورود به عالم هنر تنها وجود در جشنواره‌های خارج از سرزمین یا مسائلی همچون دیده شدن است، در صورتی که فعالیت در فضای مجازی راه ساده‌تری برای کسب شهرت به حساب می اید. افرادی که تصمیم دارند بازیگر شوند، بیشتر از هر فردی می‌دانند که آیا توانایی این کار را دارند یا خیر. مسئله مهم این است که کلاس‌های بازیگری قرار نیست از شما بازیگر بسازند.

این فیلمساز خاطرنشان کرد: من مدام وقتی که متنی را می‌نویسم به علت کار با بازیگر غیر حرفه‌ای، خود پیش از او آن نقش را بازی می‌کنم و در صحنه مدام از بازیگران می‌خواهم تا روبه رو دوربین راحت حرکت کنند. برای رسیدن به پیروزی در بازیگری باید به خود رجوع کنید تا فهمید شوید به لحاظ درونی دارای چه جذابیت‌هایی هستید.

جلیلی با گفتن این که دکوپاژ فرآیندی ساده است و باید دقیقا همانطور که هر چیز را می‌بینیم آن را به انجام برسانیم، افزود: در اقصی نقاط دنیا من را پیرو هرمان هسه می‌دانند .

وی یادآور شد: من فیلمی به نام «یک داستان واقعی» را کارگردانی کرده‌ام. بعد از آن قرار می بود فیلمی با نام «پسر ساعت» را کارگردانی کنم که فیلمنامه زیاد خوبی داشت. از من خواسته شد که آن را با بازیگران حرفه‌ای بسازم اما بازیگر مهم من نوجوانی بیمار می بود که تصمیم گرفتم با پول ساخت فیلم او را مداوا کنم و همین نوشته را دستمایه ساخت فیلمی تازه قرار دادم.

کارگردان فیلم «حافظ» در ادامه گفت: وقتی که به یک لوکیشن می‌روم و به جستوجو پلان معارفه هستم، به این مسئله فکر می‌کنم که اولین بار چه چیزی در آنجا من را به خود جذب کرده می بود. یقیناً برای معارفه یک مکان رویکردهای متغیری وجود دارد که بنا به قصه‌ای که در اختیار داریم باید از آن‌ها منفعت بگیریم. از نظر دیگر تکنیک و محتوا وابسته به یکدیگر می باشند و نمی‌توان یکی را بر فرد دیگر برتری داد. ریتم نیز وضعیتی اینچنینی دارد و هر تکنیک و محتوایی دارای ریتم خاص خود است. هر اتفاقی باید دارای ریتم باشد و نمی‌توان آن را به سادگی تحول دارد و این مقوله در موسیقی، سینما و هر نوشته فرد دیگر به چشم می‌خورد و باید آن را مراعات کرد.

برگزیده جشنواره فیلم ونیز گفتن داشت: ریتم برخی از افراد به طور درونی کند است و نمی‌توان از هر بازیگری خواست کرد که ریتم خود را سریع تر کند. برای مثال عزت‌الله انتظامی از جمله بازیگرانی می بود که در ادای کلمات دارای ریتمی کند می بود. ضرباهنگ باید از ابتدا تا انتها در یک فیلم سینمایی به درستی مراعات شود و نمی‌توان آن را به یکباره تحول دارد.

هر بازیگر باید دارای یک ویژگی بخصوص باشد

جلیلی درمورد چگونگی کار با بازیگران نیز او گفت: در کار با بازیگر باید او را کاملا شناخت و حد و نزدیک به را مراعات کرد. این چنین باید موقعیتی قابل باور برای یک بازیگر در نظر گرفت تا او بتواند ربط ملزوم را با آن حالت برقرار کند. بازیگر باید دارای یک ویژگی بخصوص بوده که از آن به گفتن «آن» تعبیر می‌شود. این مشخصه از همان بدو تولد در فرد وجود دارد و بخشیی نیز طی فرآیند تزکیه حاصل می‌شود.

وی یادآور شد: یک کارگردان باید نسبت به داستانی که می‌خواهد آن را به عکس بکشد، آگاهی کامل داشته و به آن باور قلبی داشته باشد. به گفتن دیگر فیلمساز باید نسبت به یک فیلمنامه اشراف و احاطه کامل به دست بیاورد. بعضی اوقات نیز پیش می‌آید که بازیگران به پشتیبانی یک فیلمساز می‌آیند و در برخی از فیلم‌ها اشکار است که نتیجه نهایی تا چه حد مدیون توان بازیگران آن است.

تقوایی، شهید ثالث و نادری فیلمسازان بزرگی می باشند

جلیلی در ادامه این کارگاه او گفت: امثال ناصر تقوایی، سهراب شهید ثالث و امیر نادری کارگردانان زیاد بزرگی می باشند. ناصر تقوایی یکی از بهترین فیلمسازان ایرانی است و به نظر من «ناخدا خورشید» اثری زیاد اختصاصی است. ناصر تقوایی حرف های می بود اگر من موفق به ساخت فیلم نشدم، می‌خواهم آن را ابوالفضل جلیلی کارگردانی کند، در صورتی که من اصلا خود را در حد و اندازه او نمی‌دانستم. تقوایی فردی بازیگر ساز است و این نوشته با دانش و آگاهی او در ربط است. من تنها یک بار با سهراب شهید ثالث ربط داشتم و باید بگویم که او نیز زیاد انسان بزرگ و شریفی می بود.

وی فرمود: بعضی اوقات پیش آمده که دچار مقوله فرم شده و بعدها در مونتاژ فهمید شدم که این چنین پلان‌هایی هیچ حسی را منتقل نمی‌کنند.

بازیگر باید با لحن آهنگین سخن بگویید کند

جلیلی افزود: فیلمی به نام «گل یا پوچ» را در کارنامه دارم که دارای لحنی طنزآمیز است و نمی‌دانم چرا تصمیم به ساخت آن گرفتم. من به دیالوگ اعتقادی ندارم  و به همین علت است که تا حد ممکن از نوشتن دیالوگ پرهیز می‌کنم. به باور من هر بازیگری باید با موسیقی آشنا باشد و در این صورت است که او می‌تواند ریتم را فهمیدن کند. از طرف دیگر هیچ چیز به اندازه آواز نمی‌تواند به گفتن یک بازیگر پشتیبانی کند. به نظر من دوبلورهای ایرانی زیاد قوی عمل می‌کنند و لحن مهم بازیگر را نگه داری می‌کنند. یک بازیگر باید آهنگین سخن بگویید کند و این نوشته به تمرین نیاز دارد. او نباید تنها به نگه داری کردن دیالوگ‌ها اکتفا کند و باید آن را با لحن موسیقایی ادا کند.

این فیلمساز در ادامه گفت: در فیلم «گل یا پوچ» بازیگر مهم فیلم به طور آهنگین سخن بگویید می‌کرد و همین نوشته علتمی‌شد تا مخاطب به او دقت نشان دهد. ایکاش شرایطی برای نمایش این فیلم در موزه سینما به وجود بیاید تا برخی فهمید شوند ژانر کمدی را می‌توان به شیوه فرد دیگر نیز در سینما به کار گرفت.

کارگردان «دلبران» خاطرنشان کرد: همه چیز در درون انسان وجود دارد و هر فرد می‌تواند به اهدافی که برای خود اشکار کرده است دست اشکار کند و لازمه این اتفاق خواستن است. اگر انگیزه و نیاز وجود داشته باشد انسان در هر فعالیتی رشد می‌کند.

در این کارگاه آموزشی نظام الدین کیایی و مهدی ایل بیگی نیز در کنار اعضای باشگاه مخاطبان موزه سینما و علاقمندان به سینما در کارگاه ابوالفضل جلیلی وجود داشتند.

انتهای مطلب/