به گزارش خبرنگار فرهنگی مهتاب من از تنسیم‌، نشر علم ویراست تازه‌ای از کتاب شناخته شده رسول جعفریان محقق تاریخ اسلام را با گفتن «حیات فکری  ـ سیاسی امامان شیعه علیهم‌السلام» انتشار و روانه بازار نشر کرد.

رسول جعفریان در این کتاب به بررسى زندگانى امامان شیعه و تحلیل جنبه‌هاى فکرى و سیاسى آن پرداخته است. کتاب برای نخستین بار به زبان فارسى در سال ۱۳۴۳نوشته شده است.

نویسنده در ۱۲ فصل کتاب ابتدا اطلاعاتى حوالی نحوه ولادت و شخصیت امامان(ع) اراعه نموده و ضمن اشاره به برجسته‌ترین ویژگى هر یک از معصومین(ع)، به بررسى اوضاع سیاسى و اجتماعى دوران آن حضرت پرداخته است.

جعفریان در مقدمه مفصل این تاثییر به او گفت و گو و بررسى حوالی تشیع و رابطه آن با تاریخ‌نگارى پرداخته است. وى معتقد است که شیعیان به موازات دیگر مسلمانان، در تدوین دانش‌هاى اسلامى، مخصوصاًً تاریخ، کار خود را اغاز کردند. نحوه تاریخ‌نگارى شیعه در اغاز عصر تدوین، آثار شیعى در سیره نبوى در قرون نخست، آثار فارسى امامى مذهبان از قرن هفتم تا دهم، تاریخ‌نگارى در اغاز عصر صفوى، مقتل‌نویسى در دوره صفوى و قاجار از دیگر عناوینى مى‌باشند که نویسنده در مقدمه، به او گفت و گو و بررسى آن‌ها پرداخته است.

در قسمت اول کتاب سیره امام على(ع) مورد بررسى قرار گرفته است. نویسنده معتقد است که زندگى سیاسى و اجتماعى امام، الگویى در حد مدینه فاضله است، بدین معنی که سیره آن حضرت، یکى از بهترین راه حلهاى زندگى است که تا بحال در طول حیات انسانى توانایی شده است. وى یکى از با اهمیت ترین نمود‌هاى زندگى امام را زهدى دانسته که سراسر زندگى آن حضرت را پوشانده است؛ زاهدى که همه چیز دارد و مى‌تواند داشته باشد اما از همه آن‌ها اعراض کرده است.

قسمت دوم، به بررسى شخصیت امام حسن(ع) تعلق یافته است. امام مجتبى(ع) و مسأله امامت، خصلت‌هاى مذهبى و سیاسى مردم کوفه، نخستین عمل های امام در روبه رو معاویه، خواست صلح معاویه از ایشان، دلایل پذیرفتن صلح، متن صلحنامه و نحوه شهادت این امام همام، از جمله مسائلى است که مورد او گفت و گو قرار گرفته است.

در قسمت سوم، زندگانى امام حسین(ع) بررسى شده است. از با اهمیت ترین امورى که در این قسمت مورد او گفت و گو قرار گرفته، حکمت شهادت و امر سیاست است. نویسنده در این قسمت به جستوجو جواب‌گویى به این سوال است که اساساً حکمت شهادت امام حسین(ع)چه بوده است؟ آیا این شهادت، شهادتى سیاسى است یا معنوى؟

چگونگى مخالفت امام حسین(ع) با خلافت یزید، جزئیات اعزام مسلم به کوفه، حرکت امام به سمت عراق، مردم کوفه و سختی ابن زیاد بر آن‌ها، ارزیابى این سفر، برخورد امام در برابر سپاه عراق، آگاهى از شهادت، انحرافات دینى و کربلا، آثار سیاسى رخداد کربلا در شیعه، حکمت شهادت امام(ع) از جمله عناوین مهمى می باشند که در این قسمت، مورد او گفت و گو و بررسى قرار گرفته‌اند.

در قسمت چهارم کتاب به جنبه‌هایى از زندگانى امام سجاد(ع) نگریسته شده است. نویسنده منفعت‌گیرى امام چهارم(ع) از حربه دعا را با اهمیت ترین ویژگى ایشان گفتن کرده است. وى معتقد است هنگامى که جامعه دچار انحراف شده، روحیه رفاه‌طلبى و دنیازدگى بر آن تسلط کرده و فساد سیاسى، اخلاقى و اجتماعى، آن را در محاصره قرار داده، امام سجاد(ع) توانسته است از دعا براى گفتن بخشى از عقاید خود منفعت گیری کند و بار دیگر تحرکى در جامعه براى دقت به معرفت، عبادت و بندگى خداوند تشکیل نماید. به باور وى، گرچه انگارً خواسته اصلى در این دعاها، همان معرفت و عبادت بوده، اما با دقت به تعابیرى که وجود دارد، مى‌توان او گفت که مردم مى‌توانستند از لابلاى این تعبیرات، با مفاهیم سیاسى مورد نظر امام سجاد(ع) آشنا شوند.

دیگر فصل‌های کتاب نیز به زندگی امامان بعدی تعلق دارد.

نشر علم چاپ پنجم این کتاب را در ۳۳۰ نسخه روانه بازار نشر کرده است.

انتهای مطلب/