به نقل از خبرنگار فرهنگی تسنیم، نشستی صمیمانه در فروشگاه کتاب بین‌الملل تهران با عده‌ای از اهالی کتاب و فرهنگ، به بهانه‌ی انتشار کردن کتاب حُسن یوسف برگزار شد. این کتاب به تازگی این کتاب با قلم فاطمه داودی توسط انتشارات بین‌الملل انتشار شده است. مهمانانی در این مراسم وجود داشتند که در عرصه‌ی نویسندگی سابقه‌ی فوق الاده دارند. فاطمه داودی نویسنده‌ی کتاب حُسن یوسف، فاطمه سلیمانی ازندریانی و سمیه عظیمی از نویسندگانی بودند که در این دورهمی سخن انها گفتند.

در اغاز این نشست، فاطمه سلیمانی که اجرای برنامه را برعهده داشت، بعد از خوش‌آمدگویی از مهمانان حاضر در جلسه، خاطره‌ای از اغاز آشنایی خودش با نویسنده‌ی حُسن یوسف را فرمود؛ آشنایی در برنامه‌ای تلویزیونی به نام چراغانی که با هدیه‌ی کتابی به فاطمه داودی، به دوستانی صمیمی تبدیل خواهد شد. فاطمه سلیمانی ذوق و پشتکار نویسنده را در پی حضورش در جلسات نویسندگی و نوشتن این داستان سُتود. جلساتی که هر چهارشنبه با تدریس فاطمه سلیمانی برگزار می‌شده است. فاطمه سلیمانی از اراعه‌ی مطرح این داستان توسط نویسنده در جلسات نویسندگی او گفت که در آن زمان پیش از انتشار کردن کتاب، زیاد از نگاه من و دیگران مورد دقت و تحسین قرار گرفت.

او گفت: حُسن یوسف به قلم فاطمه داودی داستانی است از سالی که ویروس کرونا در ایران شیوع اشکار می‌کند. حال و هوای شومی که می‌توان پاردوکسی از درونمایه‌ای تلخ که با کلماتی قشنگ در هم تنیده شده‌اند را به چشم دید. دختری به نام لیلی که داستان با محوریت او شکل می‌گیرد و درد و رنجی که می‌توان به واسطه‌ی او از آن دوره حس کرد.

فاطمه داودی نویسنده حُسن یوسف درمورد انگیزه‌ی خودش از نوشتن این داستان او گفت: با وجود ایده‌های زیاد و ژانرهایی که در اطرافم می بود، دلم می‌خواست رؤیا بفروشم و داستان با مسمایی از دوران تلخی که همه در آن قرار داشتیم، بنویسم. داستانی بنویسم که که این سیاهی‌ها هرچه سریعتر همه شود.

داودی در ادامه اظهار داشت: در آن حال و هوای تلخی که مردم ایران با بیماری کرونا دست و پنجه نرم می‌کردند، تصمیم داشتم داستانی بنویسم تا نسل آینده فراموش نکنند که چه روزهایی سختی را پشت سر گذاشتیم.

نویسنده علت این گونه نگاهش به جامعه در آن بُرهه‌ی سخت را برگرفته از دغدغه‌اش در حوزه‌ی جامعه‌شناسی دانست که اکنون هم در دانشگاه با این رشته ارتباط دارد.

سمیه عظیمی نویسنده و فعال فرهنگی که مهمان دیگر این نشست می بود، در اغاز از دورانی او گفت که این داستان حول محور آن نوشته شده است. عظیمی با ضمن تبریک به نویسنده و انتشارات بین‌الملل، از انتشار کردن کتابی که حقیقتاً می‌توان آن را داستان نامید ابراز خُرسندی کرد و او گفت: حُسن یوسف حکایت از زمان خودش دارد و در گیر و دار بیماری کرونا در ایران، نوشته شده است. علی‌رغم آنکه کتاب‌های تعداد بسیاری با نوشته این بیماری در قالب داستان انتشار شده است، هیچکدام را نمی‌توان داستان نامید.

او گفت: حُسن یوسف را می‌توان با نوشته بیماری کرونا یک داستان بلند قلمداد کرد. داستانی که از دل کار بیرون آمده و برآیندی از زیستن دارد. عظیمی در ادامه نویسنده را از خلق کارکترهای حاضر در داستان تحسین کرد و با خواندن قسمت‌هایی از کتاب، ناظر مثالی از قوت کارکتر در داستان آورد:«می‌خواستم کلیدم را از کیف پولم بردارم و خودم در را باز کنم اما دلم می‌خواست مادرم در را برایم باز کند و هربار امیدوار باشم که احتمالا امروز لباس قشنگی پوشیده باشد. موهایش را شانه زده باشد. لبخند بزند و از روز و روزگارش راضی باشد. برایم از خبرهای خوب آن روز تعریف کند.»

سمیه عظیمی اشاره‌ای  به آمیزه‌ی حس که در داستان به زیبایی با کلمات آمیخته و توصیفاتی حساب شده توسط نویسنده خلق شده است، کرد و او گفت: قوت خوب نوشتن نویسندگان منوط به وقتی است که همچون نویسنده‌ی حُسن یوسف صاحب توانایی‌ی زیست قوی باشند و  پیشنهاد‌ی همیشگی‌ من به اهالی کتاب و نویسندگان، خواندن این قبیل ژانر و داستانهایی است که برآمده از توانایی‌ی زیست نویسنده می باشند.

به باور این نویسنده خواندن اینگونه ژانرها که همسایه‌ی دیوار به دیوار زندگی‌نامه است درصد آزمون و اشتباه را در خواننده افت می‌دهد. از طرفی عظیمی نویسنده‌ی این کتاب را در اینگونه ژانر زیاد موفق دانست و علت موفقیتش را در توانایی‌ی زیست بالا و حضورش در جای‌جای داستان به شمار آورد. حضوری که تبدیل بیانیه صادر کردن نویسنده در بطن کلمات شده است. بیانیه‌هایی تکان دهنده و سرشار از حس.‌

سپس از آن فاطمه سلیمانی ابراز کرد که حُسن یوسف با نوشته بیماری کرونا و نوشتن در زمان و حوالی خودش از نظر تاریخی قیمت بالایی دارد. او با یک مثال درمورد ثبت وقایع در قالب داستان او گفت: همیشه ثبت وقایع در زمان خودش اهمیت بالایی در قبول شدن دارد. همچون ثبت و نوشتن از دوران جنگ که نوشتن در همان زمان جهت مصون ماندن وقایع، از شک و تردید می‌شود.

در آخر این نشست قسمت‌هایی از کتاب توسط مهمانان خوانده شد و تقدیر و تشکری از فاطمه داودی نویسنده‌ی کتاب «حُسن یوسف» به عمل آمد.

حُسن یوسف داستانی خواندنی از دختری هنرمند که با ایستادن در روبه رو سایه‌ی مرگ عزیزانش، راوی دورانی است که ویروسی نفسگیر می‌آید و به سختی قدم به رفتن برمی‌دارد. قدم‌هایی که نویسنده با زیستن در آن دوره و خلق شخصیتی داستانی، ردپایی از آمدن و رفتن این بیماری را به زیبایی با کلمات درهم تنیده است. داستانی از یک ردپای شوم که در بُرهه‌ای از زمان رقم خورد و به گفتنی که احتمالا آسان به زبان آید، زیاد جان گرفت و دلها را سوگوار کرد. کشمکش‌های این داستان می‌تواند برای نسل فردا پنجره‌ای هرچند تلخ اما روشن از قبل بگشاید. گشودن پنجره‌ای به قبل تا جدال امثال لیلی در کنار خانواده‌شان با این سایه‌ی شوم را هیچ زمان فراموش نکنند. جدالی در مرحله‌ای از تاریخ، هرچند به سختی منتهی به پیروزی شد.

انتهای مطلب/