تراشه M5 اپل بر پایه یک رویکرد تهاجمی ساخته شده است اما هم چنان همگرایی بنیادینی با تراشه A19 Pro دارد. در واقع A19 Pro تنها نسخه‌ای کوچک‌شده از M5 محسوب می‌شود. بازدید مشخصات فنی A19 Pro و M5 شباهت‌های چشمگیری را در معماری ذاتی آن‌ها آشکار می‌سازد. اگرچه M5 با قوت بیشتری ظاهر شده جریان اساسی بین این دو تراشه اکنون بیشتر از هر زمان فرد دیگر به همگرایی اشاره دارد.

به نقل از قسمت سخت افزار رسانه اخبار تکنولوژی تکنا، تراشه M5 یک پردازنده مرکزی ۱۰ هسته‌ای شامل ۶ هسته بهینه و ۴ هسته پرقدرت را در خود جای داده است. در روبه رو A19 Pro از یک پردازنده مرکزی ۶ هسته‌ای با ۴ هسته بهینه و ۲ هسته پرقدرت منفعت می‌برد. این تفاوت در قسمت گرافیک نیز دیده می‌شود جایی که M5 پردازنده گرافیکی ۱۰ هسته‌ای دارد.

هر هسته گرافیکی M5 یک شتاب‌دهنده عصبی اختصاصی دارد که پردازش یادگیری ماشین را مستقیما در سطح سیلیکون ممکن می‌سازد و از نسل سوم رهگیری پرتو حمایتمی‌کند. A19 Pro نیز یک پردازنده گرافیکی ۶ هسته‌ای با شتاب‌دهنده عصبی در هر هسته دارد و قابلیت رهگیری پرتو شتاب‌یافته سخت‌افزاری را اراعه می‌دهد. این چنین هر دو تراشه M5 و A19 Pro به موتور عصبی ۱۶ هسته‌ای تجهیزشده‌اند.

در قسمت حافظه M5 با منفعت‌گیری از ۱۶ گیگابایت حافظه یکپارچه LPDDR5X با فرکانس ۹۶۰۰ مگاترنسفر بر ثانیه به پهنای باند ۱۵۳ گیگابایت بر ثانیه دست می‌یابد. تراشه A19 Pro اما با ۱۲ گیگابایت حافظه شبیه پهنای باند کمتری معادل ۷۵.۸ گیگابایت بر ثانیه اراعه می‌دهد. این شباهت‌های قابل دقت مشخص می کند که تفاوت‌های مهم فقطً به تعداد هسته‌ها و پهنای باند حافظه خلاصه می‌شود.

این یک مشاهده قابل تامل است. اساساً تلفنهای آیفون ۱۷ پرو و پرو مکس اکنون به سیلیکون‌هایی در سطح کامپیوترهای مک تجهیزشده‌اند. این همگرایی روزافزون بین سیلیکون‌های سطح مک و آیفون برای گسترش‌دهندگان نیز یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود چون آن‌ها اکنون با مجموعه‌ای منسجم‌تر و یکپارچه‌تر کار خواهند کرد.

از دیدگاه اپل این رویکرد همگرایی بنیادین کاملاً منطقی به نظر می‌رسد. این استراتژی فرآیند کلی طراحی سیلیکون را به طور قابل توجهی ساده‌سازی می‌کند و سطوح اضافی پیچیدگی‌های مهندسی را از بین برمی‌دارد. این کار به بهینه‌سازی منبع های و تمرکز بر معماری واحد پشتیبانی شایانی می‌کند.