به نقل از مهتاب من،  در شرایط جاری، افتپرستار در کلانشهرها به اختصاصی پایتخت، از حالت بغرنج‌تری برخوردار است، به طوری که نیروهای پرستاری در بیمارستان‌های دولتی پایتخت، کم کم در حال ترک کار و مهاجرت به شهرهای دیگر می باشند.

محمدتقی جهانپور، رئیس کل سازمان نظام پرستاری او گفت: بر پایه اظهار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فقط در ۹ ماهه اول سال، ۲۱۶ نفر ترک خدمت به علت سختی کار و عدم تناسب بین حجم کار و مقدار دریافتی داشته‌اند.

او گفت: ضریب ماندگاری در تهران که بیشترین بیمارستان‌ها را داریم، زیاد پایین است.

به حرف های رئیس کل سازمان نظام پرستاری، هنگامی یک پرستار از یک قسمت خارج می‌بشود ۲۰۰ ساعت اضافه کار او بر مسئولیت بقیه همکاران است و ما به روزی رسیده‌ایم که همکاران حاضر نیستند، یک ساعت اضافه کاری کنند.

در همین حال، حسین قناعتی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، با اشاره به افتنیروی پرستاری در سرزمین، او گفت: تعداد بسیاری از پرستاران برای درآمدی که دارند و هزینه‌های بالای زندگی در شهر تهران، به شهرهای خودشان می‌روال.

او گفت: الان تمایل بیشتری وجود دارد که همکاران پرستار بروند نزدیک خانواده خودشان یا جایی که اجاره کمتر باشد و بشود زندگی کرد. به این علت فراهم مالی اینها یکی از مسائلی است که باید برای آن تدبیری اندیشیده بشود.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه گفت: به هر حال هزینه‌های تهران زیاد بالا است، با اهمیت ترین چالش کل نیروی انسانی نظام سلامت در یک کلام خلاصه می‌بشود، متأسفانه درآمد. یعنی اگر سطح درآمد را در حد قابل قبولی بالا ببریم، ماندگاری و اشکار کردن نیروی انسانی به راحتی انجام خواهد شد.

قناعتی با اشاره به دستمزد ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ دلاری کشورهای حاشیه خلیج فارس برای پرستاران ایرانی، او گفت: متأسفانه کشورهای حاشیه خلیج فارس و اروپایی، همانند آب خوردن پرستاران ما را می‌برند.

لقمان شریفی، عضو شورای عالی نظام پرستاری، با گفتن این که نسبت پرستار به تعداد تخت بیمارستانی زیاد پایین است، اصرار کرد: در عین این که مشکل افتپرستار وجود دارد خروجی نیرو داریم، اما جذب نیروهای تازه به درستی انجام نمی‌بشود و مقدار استخدام پرستاران نیز زیاد کم است. در برخی از شهرهای بزرگ همانند تهران به علت پایین بودن دریافتی پرستاران، این نیروها تمایلی به وجود در بیمارستان‌ها ندارند و برخی بیمارستان‌های شهرهای بزرگ با مشکل جدی افتپرستار روبه رو اند.

وی با گفتن این که با حقوق ۱۰ تا ۱۳ میلیون تومان نباید از پرستاران انتظار داشت که در شهرهای بزرگ و کلانشهرها خدمت کنند، او گفت: در شهریور امسال، برای حمایتاز قشر کارمند ترمیم حقوق در نظر گرفته شد اما این ترمیم حقوق به اسم فوق العاده خاص برای پرستاران اجرا شد.

هنگامی دریافتی پرستار در یک بیمارستان دولتی پایتخت، کمتر از مقدار خط فقر است؛ نمی‌توان توقع داشت این نیروها حاضر به خدمت باشند. در حالی که سختی کار پرستاری، به مراتب با صدمه‌های بیشتری نسبت به دیگر مشاغل برخوردار است و همین موضوعات، دست به دست هم می‌دهد تا ناظر ترک کار و خروج پرستاران از بیمارستان‌های دولتی پایتخت باشیم.

منبع :


مهر